To miłe, gdy niedroga, ale schludna naprawa jest wykonywana w domu, a zwłaszcza, gdy wszystko odbywa się własnymi rękami. Każdy, kto zabiera się do pracy, najpierw ocenia swoje możliwości, wybiera materiał, czas i finanse. Ale zmiana kafelka w łazience to jedna rzecz, a od czasu do czasu pożółkła wanna.
Nie możesz jednak spieszyć się, aby go zmienić, ponieważ możesz przywrócić emaliowaną powłokę. I jak zrobić niedrogą i wysokiej jakości renowację żeliwnej wanny w domu, można znaleźć w tym artykule.
Rodzaje uszkodzeń wanny żeliwnej
Pomimo dużego wyboru wanien o różnych kształtach, rozmiarach i materiałach, żeliwo jest nadal poszukiwane na rynku. W końcu taka odlewana podstawa jest prawie wieczna i może trwać kilka pokoleń.
Czego to wymaga? Tylko okresowe odnawianie emaliowanej powłoki żeliwnej wanny - nie jest to tak trudne, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Aby prawidłowo przeprowadzić prace konserwatorskie, musisz dowiedzieć się więcej o rodzajach uszkodzeń.
Widok # 1 - zażółcenie i tablica
Z grubsza mówiąc, są to pozostałości tlenków metali zawartych w wodzie. Z biegiem lat osadza się coraz więcej tlenków, które impregnują wierzchnią warstwę farby. I przychodzi moment, kiedy zażółcenie nie jest już myte, górna warstwa staje się żółta.
Żółknięcie na powierzchni szkliwa występuje przy przedłużonym kontakcie z wodą. Najczęstszymi przyczynami tego rodzaju uszkodzeń są nieszczelny kran, krople wody z głowicy prysznicowej, niewłaściwa instalacja odpływu
Widok # 2 - uszkodzenie mechaniczne
Zarysowania lub inne uszkodzenia fabrycznej warstwy szkliwa. Emaliowana powłoka to termoutwardzalne składniki wypiekane w kilku warstwach w wysokiej temperaturze, które po wyschnięciu stają się bardzo twarde, ale kruche.
Każde ostre uderzenie w powierzchnię twardym przedmiotem często prowadzi do pęknięć, a nawet odprysków części powłoki.
Uszkodzenie mechaniczne występuje w wyniku nieostrożnego obchodzenia się. Jest to ostry kontakt z metalowymi przedmiotami, na przykład krawędzią metalowej umywalki lub wiadra
Widok # 3 - obrażenia od połysku
Połysk jest bardzo ważnym szczegółem dla estetycznego wyglądu i stanu technicznego powłoki. Błyszcząca powierzchnia jest wskaźnikiem jakości pokrycia. Połysk chroni warstwę szkliwa przed wilgocią i różnymi zanieczyszczeniami.
Nie pozwala na osadzanie się na powierzchni pierwiastków chemicznych z detergentów, pozwala na utrzymanie czystości farby przez długi czas. Wszelkie uszkodzenia powłoki, nawet bardzo niewielkie, skracają żywotność całej powłoki lakierniczej.
Bardzo często, chcąc szybko zmyć brud, właściciele używają detergentów na bazie cienkich proszków ściernych, które bardzo szybko zmieniają połysk w matową powierzchnię.
Na naszej stronie znajduje się artykuł, w którym opowiedzieliśmy, jak myć żeliwną miskę bez uszkadzania powłoki. Więcej informacji - kliknij link.
Uszkodzenie połysku występuje przy stosowaniu produktów zawierających korund lub szklane materiały ścierne. Stosowanie takich past z czasem niszczy połysk, co prowadzi do zatrzymywania wilgoci na powierzchni i wnikania różnych zanieczyszczeń do mikroporów
Opcje odzyskiwania pokrycia
Aby przywrócić wewnętrzną powierzchnię wanny, powszechne są trzy rodzaje renowacji:
- nakładanie emaliowanej powłoki za pomocą pędzla lub pistoletu natryskowego;
- obróbka miski za pomocą związku polimerowego - akrylu;
- wstawić instalację.
Farba - żywotność powłoki emaliowanej zależy w dużej mierze od doświadczenia mistrza i staranności przygotowania podstawy wanny / miski. Z reguły nawet przy ostrożnym podejściu do odnowionej powłoki jej żywotność nie przekracza 1-1,5 roku.
Płynny akryl służy do przywracania niestandardowych kształtów wanien. Technologia pozwala aktualizować misę własnymi rękami, bez angażowania zespołu mistrzów. To prawda, że musisz kupić wysokiej jakości polimer od zaufanego producenta.
Wstaw instalację - Opcja jest dość problematyczna, ponieważ są odlewane w określonym kształcie i bardzo trudno jest wybrać odpowiedni rozmiar do swojej kąpieli. I dość często jest to niemożliwe - jeśli masz zainstalowaną niestandardową miskę.
Kształt i rozmiar wanny decyduje o wyborze metody jej przywrócenia. Na przykład w sytuacji produktów o niestandardowych kształtach lepiej jest mieszać się z powłoką akrylową
Nie udzielimy porad, który rodzaj regeneracji jest lepszy - sam sobie z tym poradzisz, oceniając stan kąpieli i własne mocne strony.
Instrukcja krok po kroku dotycząca przywracania szkliwa
Emalia, zaprojektowana w celu przywrócenia powierzchni żeliwnej kąpieli, jest materiałem zawierającym bazę i utwardzacz.
Mówiąc wprost, emalia nie jest dokładnie farbą w zwykłym znaczeniu, ale kompozytami polimerowymi, które spełniają wiele wymagań. Dlatego konieczne jest potraktowanie go jako złożonego składu chemicznego, który jest wytwarzany i mieszany zgodnie ze specjalną technologią.
Główny kolor to biały, a do przygotowania odcieni kolorów używa się różnych wypełniaczy i barwników.
Warto od razu wspomnieć, że emaliowanie nie udaje, że jest produkowane fabrycznie, więc podejście do niego powinno być jak bieżąca naprawa. To tylko cienka powłoka, która twardnieje w powietrzu bez specjalnych pieców.
Technologia kąpieli emaliowanej dzieli się na cztery etapy:
- Kitlub, jak można to nazwać, wyrównanie wszystkich nieprawidłowości, jeśli takie występują.
- Przygotowanie fundamentu do powlekania, które obejmuje czyszczenie i usuwanie warstwy wierzchniej istniejącej emalii.
- Przygotowanie i aplikacja szkliwa na powierzchnię.
- Prawidłowe suszenie lub suszenie.
Wszystkie etapy pracy są bardzo ważne, niczego nie można pominąć. Nawet niewielka niedokładność może prowadzić do skrócenia żywotności powłoki, ale uporządkujemy ją po kolei. Przede wszystkim konieczne jest usunięcie wiórów lub zadrapań.
Krok # 1 - przygotowanie powierzchni
Aby jakościowo przygotować wewnętrzną powierzchnię, najlepiej jest usunąć całkowicie uszkodzoną warstwę farby. Aby to zrobić, najlepszą opcją jest ochrona warstwy przed podkładem.
Czyszczenie można wykonać ręcznie lub przy użyciu urządzeń elektrycznych: szlifierki kątowe (szlifierki kątowe), wiertarki, szlifierki.
Obróbka powierzchni odbywa się ręcznie metodą ścierną, w tym przypadku stosuje się dwa rodzaje materiału roboczego: papier ścierny i metalową siatkę, która służy do wygładzania tynku podczas budowy i naprawy.
Materiał ścierny ma podstawę papierową lub tkaninową. Tkaniny są odporne na wilgoć i konwencjonalne. Wielkość ziarna mierzy się w mikronach., Dlatego im większa liczba, tym drobniejsze ziarno. Ostrze ścierne może być używane do pracy ręcznej w uchwytach lub za pomocą elektronarzędzia
Podczas korzystania z papieru ściernego musisz wybrać podstawę, do której zostanie on przymocowany. Aby to zrobić, istnieją specjalne tarki z zaciskami śrubowymi lub sprężynowymi na krawędziach. Ponadto podstawę można wykonać niezależnie od pręta drewnianego.
Papier ściernyistnieje kilka rodzajów: na podstawie papieru i tkanin. Tkaniny są bardziej trwałe i można je prać na papierze - nie. Tkaniny impregnowane specjalnym składem są bardziej odporne na ścieranie. Do pracy odpowiedni jest rozmiar ziarna P120-P180.
Metalowa siatka bardziej praktyczne, ponieważ nie zużywa się i nie traci ziarna, a jeśli zostanie zatkany kurzem, możesz spłukać i kontynuować pracę. Kratka jest przymocowana do uchwytów.
Standardowy uchwyt do siatki ściernej lub papieru ściernego powinien mieć płaską i twardą powierzchnię. Klipsy do ostrza są śrubowe lub sprężynowe.
Kupując, zwróć uwagę na uchwyt, który powinien być odlany z podstawą. Jeśli uchwyt zostanie przymocowany do kleju, istnieje szansa, że pęknie w trakcie pracy. Profesjonalne siatki mogą być wykonane z włókien wolframowych, ale są znacznie droższe.
Oznaczenia siatki są takie same jak papier ścierny. Rozpowszechnione marki: R-120, R-150, R-180, R-240. Aby usunąć warstwę powierzchniową farby z wanny, P120 - P180 jest lepszy.
Przygotowanie powierzchni odbywa się do momentu całkowitego usunięcia wszystkich wad lub do warstwy gleby.
Krok # 2 - przygotowanie i zastosowanie kompozytu
Jeśli na powierzchni są nierówności, wióry, głębokie zadrapania, lepiej jest użyć specjalnych szpachli do wyrównania powierzchni.
Do szpachlowania pęknięć, wiórów, głębokich zadrapań wybiera się kit, który zawiera włókno szklane w swojej strukturze. Takie kompozyty najlepiej nadają się do uszczelniania wiórów i nierówności.
Aby przygotować miejsce do uszczelnienia dekoltu, konieczne jest:
- dokładnie odtłuść defekt za pomocą bieli, spirytusu metylowanego lub acetonu;
- spłukać miejsce bieżącą wodą i wysuszyć;
- dokładnie przeszlifować;
- spłukać ponownie czystą wodą i wysuszyć;
- zrobić kompozyt.
Według praktykujących mistrzów lepiej nadaje się kit zawierający włókno szklane - taka kompozycja jest najbardziej trwała.
Tak więc z odpowiednich kitów można polecić firmy poliestroweNovol lubCiało. Po utwardzeniu materiały te mają wysoką ciągliwość, co jest ważne w warunkach stale zmieniającej się temperatury podczas pracy łazienki.
Kit uszczelniający nie może być używany do uszczelniania wiórów do kąpieli. Ponieważ ma dużą liniową rozszerzalność cieplną.
Najpierw musisz określić ilość niezbędnego materiału. Kit potrzebują trochę, więc najlepiej kupić mały słoik. Wysokiej jakości szpachlówki są dwuskładnikowe, z których jednym jest utwardzacz.
Stosunek zmieszanych składników określa się zgodnie z instrukcją użycia, ale jeśli nie jest, wówczas ogólny standard 1:10. Po połączeniu 2 składników konieczne jest ich dokładne i szybkie wymieszanie do jednorodnej masy, czas rozpoczęcia utwardzania wynosi 2 minuty.
Gdy składniki będą gotowe, możesz rozpocząć zakończenie. Nieprawidłowości najlepiej zatuszować miękką nylonową szpachelką. To wyraźnie powtórzy kształt zagięć korpusu wanny. A następnie wyrzuć taką szpachelkę, a następnie nie przejmuj się, oszczędzając cenny czas na pracę
Po przygotowaniu kompozytu wszystkie usterki są naprawiane plastikową szpachelką. Po zakończeniu uderzenia należy wyczyścić całe narzędzie robocze, ponieważ po 10-15 minutach kit zmieni się w „kamień”.
Krok # 3 - malowanie żeliwnej miski
Malowanie dostępnej części powierzchni odbywa się ręcznie za pomocą wałka welurowego, niedostępnych miejsc - za pomocą pędzla.
Aby nakładać farbę za pomocą wałka, przygotowaną farbę wlewa się do specjalnej kuwety. Po zanurzeniu wałka w farbie należy przetoczyć jeden lub dwa zwoje wzdłuż żebrowanej krawędzi kuwety.
Następnie, intensywnymi ruchami, maluj od dołu wanny do krawędzi górnej, a ruchy powinny być skierowane od dołu do góry. Niedostępne miejsca na wałek są pomalowane flotą szczotek.
Doświadczeni rzemieślnicy twierdzą, że raz na emaliowanie nie wystarczy, musisz nałożyć co najmniej trzy warstwy
Krok # 4 - suszenie po malowaniu
Suszenie po malowaniu odbywa się tylko w warunkach naturalnych: schnięcie jednej warstwy farby powinno trwać co najmniej 3 dni. Każda powtarzająca się warstwa dodaje jeszcze jeden dzień. Zatem suszenie z trójwarstwową powłoką potrwa co najmniej 6 dni.
Nie zaleca się przyspieszania tego procesu za pomocą sztucznej wentylacji, as możliwe jest nierównomierne suszenie, co pociąga za sobą wewnętrzne napięcie folii, aw rezultacie jej późniejsze rozwarstwienie.
Nie warto spieszyć się, aby wysuszyć emaliowaną lub akrylową powłokę wanny, ponieważ może to prowadzić do wielu problemów, począwszy od skrócenia żywotności powłoki, a skończywszy na jej złuszczaniu
Niuanse i wskazówki dotyczące samodzielnej pracy
Podejmując decyzję o samodzielnym przywróceniu zasięgu, ważne jest przestrzeganie szeregu zasad i wykonywanie wszystkich czynności kolejno. Tylko w tym przypadku można zagwarantować pozytywny wynik.
po pierwsze, przed rozpoczęciem pracy zaleca się wytrzeć wszystkie ściany, sufit, ogólnie, czyścić na mokro w pomieszczeniu, w którym znajduje się wanna, ponieważ każda mote na powierzchni świeżej emalii zauważalnie pogorszy jej stan.
Jeśli prysznic nie zostanie zdemontowany, należy go usunąć, aby wyeliminować nawet teoretyczną możliwość spadania kropel wody podczas suszenia farby.
Po drugie, odtłuścić przygotowaną powierzchnię. Najlepszym rozwiązaniem do odtłuszczania jest denaturowany alkohol, rozpuszczalnik 646, w skrajnych przypadkach aceton.
Proces odtłuszczania polega na przetarciu powierzchni niestrzępiącą się szmatką. Tę procedurę należy powtórzyć kilka razy.
Rozpuszczalniki dobrze nadają się do przetwarzania, ale nie usuwają resztek cząstek korundu ani resztek, więc po czyszczeniu najlepiej jest spłukać i odkurzyć powierzchnię.
Po trzecie, farba powinna być odpowiednio przygotowana. Wymieszaj zgodnie z załączonymi instrukcjami. Warto pamiętać, że czas na malowanie po zmieszaniu składników wynosi 15-20 minut.
Lepkość farby nie powinna być zbyt gruba, w przeciwnym razie bardzo trudno będzie ją nałożyć, ale nie będzie płynna, aby nie powstały wycieki.
Prawie wszystkie farby są rozcieńczone rozpuszczalnikiem 646 lub acetonem. Kompozycja na bazie akrylu z rozpuszczalnikami domowymi jest niezgodna.
Czwarty, musisz poświęcić czas na przygotowanie floty pędzla. Polega to na rozczesaniu małego grzebienia luźnych włosów, aby nie wypadły podczas procesu farbowania.
Następnie musisz narysować go kilka razy na dużym papierze ściernym, aby nadać kosmkom efektowny wygląd.
Po piąteMożesz użyć elektronarzędzia, aby przyspieszyć proces przygotowania powierzchni. Jeśli nie znajdziesz tego, czego potrzebujesz, możesz pożyczyć je od dobrodusznego sąsiada lub przyjaciela.
Mistrz domu, który jest niezależnie zaangażowany w naprawę, musi mieć w arsenale urządzenia elektryczne: wiertarkę, śrubokręt lub szlifierkę kątową (szlifierkę kątową). Jeśli używasz specjalnych dysz, nadają się one do pierwotnej obróbki powierzchni przed malowaniem.
Wiele maszyn do szlifowania powierzchni przesuwa papier ścierny jak taśma przenośnika. Szerokość taśmy może być bardzo różna. I same samochody - o różnej mocy i prędkości taśmy
Ponadto, aby przygotować powierzchnię, możesz użyć śrubokręta, przytrzymując podłoże pod materiałem ściernym w uchwycie zamiast wiertła. Lub użyj specjalnych dysz na szlifierce kątowej.
Używając urządzeń elektrycznych do malowania powierzchni, warto zwrócić uwagę na niektóre z ich funkcji:
- Nie wszystkie elektronarzędzia mają ochronę przeciwpyłową w otworach wentylacyjnych; aby zapobiec dostaniu się cząstek farby do wnętrza urządzenia, można przykryć otwory wentylacyjne kilkoma warstwami gazy.
- Urządzenia elektryczne z silnikami kolektora podczas pracy wytwarzają iskrę między szczotką elektryczną a płytkami kolektora. Przy ich ciągłym stosowaniu farba gromadzi się w środku, co grozi zapaleniem.
Korzystając z elektronarzędzia, lepiej jest preferować urządzenia z akumulatorami - są one bardziej mobilne i bezpieczniejsze.
Tak więc wykonuje się szpachlowanie wiórów łazienkowych:
Najczęstsze błędy podczas przywracania zasięgu:
Szczegółowe instrukcje dotyczące przywrócenia powłoki kąpieli:
Jak widać, przywrócenie szkliwa w domu nie jest tak trudne, najważniejsze jest jasne zrozumienie sekwencji operacji i robienie wszystkiego bez błędów. Ale jeśli wątpisz w swoje mocne strony - powierz tę pracę profesjonalistom.
Być może musiałeś samodzielnie przywrócić kąpiel? Poinformuj odwiedzających naszą stronę, jakiej metody użyli i dlaczego ją wybrali. Zostaw swój komentarz w polu poniżej. Tam możesz zadawać interesujące pytania na temat tego artykułu.