Rury miedziane są stosowane w instalacji ciepłej wody użytkowej, zimnej wody, klimatyzacji, ogrzewania, zaopatrzenia w gaz. Są drogie, ale trwałe, ciągliwe, odporne na korozję. Ale aby komunikacja inżynierska z nich trwała przez dziesięciolecia, połączenie rur miedzianych musi być wykonane poprawnie.
Opiszemy, jak wytwarzane jest urządzenie z miedzianych rurociągów, co zapewnia szczelność transportowanego medium lub krążącego chłodziwa. Artykuł przedstawiony do zapoznania się szczegółowo opisuje technologie instalacji. W oparciu o nasze porady konstrukcja systemów będzie „doskonała”.
Niuanse pracy z rurami miedzianymi
Aby wykonać instalację wewnętrznych rurociągów w domu, możesz wybrać rurę wykonaną z tworzywa sztucznego, metalu-plastiku lub stali nierdzewnej. Ale tylko analog miedzi może przetrwać bez problemów i remontu przez ponad pół wieku.
Prawidłowo zamontowane miedziane systemy rurowe w praktyce działają poprawnie przez cały cykl życia, który jest zarezerwowany dla domku lub budynku mieszkalnego.
Złączki i złącza stosowane podczas montażu przez lutowanie zgodnie ze statystykami wypadkowymi okazują się bardziej niezawodne niż same rury miedziane - jeśli nastąpi przerwa w systemie, to tylko na ścianie produktu rurowego
Rury miedziane nie boją się długotrwałych obciążeń cieplnych, chloru i ultrafioletu. Podczas zamrażania nie pękają, a gdy zmienia się temperatura środowiska wewnętrznego (woda, ścieki, gaz), nie zmieniają swojej geometrii.
W przeciwieństwie do plastikowych odpowiedników rurociągi miedziane nie zwisają. To tworzywo sztuczne ulega rozszerzaniu w wysokich temperaturach, z miedzią, z definicji tak się nie dzieje.
Produkty miedziane do rur mają dwie wady - wysoką cenę i miękkość metalu. Jednak wysoki koszt materiału opłaca się za długi okres użytkowania.
Aby ściany rur nie uległy erozji od wewnątrz, filtry muszą być zainstalowane w systemie. Jeśli nie ma zanieczyszczeń w postaci cząstek stałych w wodzie, nie będzie problemów z niszczeniem rurociągów.
Wymagania dotyczące obróbki rur i spawania
Podczas pracy z rurami miedzianymi należy przestrzegać następujących zasad:
- Podczas montażu zimnej wody lub ciepłej wody za pomocą lutowania należy wykluczyć użycie lutu ołowiowego - ołów jest zbyt toksyczny.
- Prędkość przepływu wody nie powinna być większa niż 2 m / s, w przeciwnym razie najmniejsze cząsteczki piasku lub innych ciał stałych stopniowo zaczną niszczyć ściany rury.
- W przypadku stosowania topników po zakończeniu instalacji system rurociągów musi zostać wypłukany - topnik jest agresywną substancją i przyczyni się do korozji ścian rur miedzianych.
- Podczas lutowania nie wolno przegrzewać punktu połączenia - może to prowadzić nie tylko do powstania nieszczelnego złącza, ale także do utraty wytrzymałości produktu miedzianego.
- Zaleca się, aby przejścia rur z miedzi na inne metale (stal i aluminium) były wykonane za pomocą mosiężnych lub brązowych łączników przejściowych - w przeciwnym razie rury stalowe i aluminiowe szybko zaczną korodować.
- Zadziory (pęknięcia metalu) i zadziory w punktach cięcia muszą zostać usunięte - ich obecność prowadzi do powstawania turbulencji w strumieniu wody, co przyczynia się do erozji i zmniejszenia żywotności rury miedzianej.
- Podczas przygotowywania rur miedzianych do połączenia surowo zabronione jest stosowanie materiałów ściernych - ich cząsteczki pozostające po montażu wewnątrz zespołu uszkodzą metal i utworzą przetokę.
Jeśli w systemie zaopatrzenia w wodę lub ogrzewania w domu, oprócz miedzi, istnieją również rury lub elementy z innych metali, wówczas przepływ wody powinien płynąć z nich do miedzi, a nie odwrotnie. Przepływ wody z miedzi do stali, cynku lub aluminium doprowadzi do szybkiej korozji elektrochemicznej odcinków rurociągu z tych ostatnich.
Rury miedziane są cięte i gięte bez problemów, nawet początkujący mistrz może poradzić sobie z ich połączeniem z jednym systemem rurociągów. Musisz tylko wybrać odpowiednie narzędzia i postępować zgodnie z instrukcjami
Ze względu na ciągliwość i wytrzymałość metalu rury miedziane bez problemu poddawane są cięciu i gięciu. Obrót rurociągu można wykonać zarówno za pomocą giętarki do rur, jak i za pomocą łączników. W przypadku urządzeń rozgałęzień i połączeń z różnymi urządzeniami istnieje wiele części wykonanych z żaroodpornego tworzywa sztucznego, mosiądzu, stali nierdzewnej i brązu.
Na oddziaływanie miedzi z innymi metalami
W większości domów prywatnych rury wodociągowe są montowane z rur stalowych i aluminiowych. W systemach grzewczych występują również grzejniki wykonane ze stali lub aluminium. Nieprawidłowe włożenie do takiego okablowania rur miedzianych jest obarczone poważnymi problemami.
Zgodnie ze standardami budowlanymi, aby wykluczyć procesy korozji w rurociągu z rur różnych w metalu, przepływ wody należy skierować do miedzi
Najbardziej optymalną opcją instalacji jest użycie rur i urządzeń wyłącznie z miedzi i jej stopów. Teraz bez problemów można znaleźć bimetaliczne grzejniki aluminiowo-miedziane, a także odpowiednie złączki i zawory. Łączenie różnych metali występuje tylko w skrajnych przypadkach.
Jeśli połączenie jest nieuniknione, miedź powinna być zamknięciem w łańcuchu elementów rurociągu. Niemożliwe jest pozbycie się jej zdolności do przewodzenia prądu elektrycznego.
I nawet przy słabym prądzie metal ten wytwarza opary galwaniczne ze stalą, aluminium i cynkiem, co nieuchronnie prowadzi do ich przedwczesnej korozji. Podczas instalowania rury wodnej między nimi absolutnie konieczne jest włożenie adapterów z brązu.
Jest to również potencjalny problem - tlen w wodzie. Im wyższa zawartość, tym szybciej rury korodują. Dotyczy to rurociągów wykonanych z jednego metalu lub wykonanych z różnych.
Często właściciele domków popełniają poważny błąd, często zmieniając chłodziwo w systemie grzewczym. Prowadzi to tylko do dodania całkowicie niepotrzebnych porcji tlenu. Najlepiej jest nie zmieniać wody całkowicie, ale uzupełniać ją w razie potrzeby.
Wybór instalacji: odłączany vs jednoczęściowy
Aby połączyć miedziane rury w jeden system rur, możesz użyć kilku sposobów ich połączenia. Różni hydraulicy używają złączek zaciskanych i zaprasowywanych, spawania lub lutowania. Ale zanim zaczniesz pracę samodzielnie, musisz zdecydować, czy jest to jednoczęściowy rurociąg, czy jednoczęściowy.
Istnieją trzy technologie montażu do łączenia rur miedzianych:
- spawanie elektryczne;
- lutowanie za pomocą latarki lub lutownicy elektrycznej;
- pilny.
Wszystkie te technologie można zastosować w tworzeniu zarówno systemu podzielonego, jak i jednoczęściowego. Tutaj pytanie dotyczy raczej zastosowania różnych łączników i adapterów lub ich odrzucenia.
Jeśli konstrukcji nie można zdemontować bez zniszczenia jej poszczególnych części, uznaje się ją za integralną - okazuje się tańsza, ale trudniej ją naprawić
Jeśli system rur wymaga odłączalnego, a także prostszego w zakresie naprawy i dodawania nowych elementów, wówczas połączenia muszą zostać odłączone.
Aby to zrobić, użyj łączników:
- kompresja;
- gwintowane;
- samozamykający.
Odłączalne połączenia są łatwiejsze do samodzielnego wykonania, można to zrobić bez lutowania. Nie wymagają od mistrza nadmiernych kwalifikacji.
Jednak takie węzły wymagają stałej kontroli i dokręcania nakrętek, aby zapobiec wyciekom. Różnice ciśnienia i temperatury w systemie prowadzą do osłabienia elementów złącznych. I od czasu do czasu zaleca się ich dokręcenie.
Jeśli planowane jest szczelne zamknięcie dostępu do rur miedzianych za pomocą wykończenia lub jastrychu betonowego, najlepiej połączyć je w integralną strukturę przez lutowanie lub spawanie. Taki system jest bardziej niezawodny, trwały i odporny na podmuchy.
Zabrania się nakładania nici na wyroby miedziane. Ten metal ma zbyt miękką strukturę. Podczas instalowania rury dzielonej wszystkie połączenia gwintowe muszą być wykonane za pomocą złączek. Ten ostatni można podłączyć do miedzianej rury przez prasowanie lub lutowanie.
Przed wykonaniem połączeń rury miedziane są przygotowywane w specjalny sposób:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Cięcie miedzianej rury przed połączeniem
Usuwanie zadziorów
Odtłuszczanie i czyszczenie zewnętrznej powierzchni
Czyszczenie gniazda złącza i złączki
Trzy podstawowe metody połączenia
Przed podłączeniem kawałków rur miedzianych należy je przeciąć zgodnie ze schematem połączeń i przygotować. Będziesz potrzebował obcinaka do rur lub piły do metalu, giętarki do rur i pilnika. A do czyszczenia końców drobnoziarnisty papier ścierny nie szkodzi.
Nie można rozpocząć instalacji bez jasnego planu i rysunku rurociągu - to nie tylko kwestia wydatków finansowych, ale także zrozumienie nakładu pracy
Tylko mając pod ręką schemat przyszłego systemu rurociągów, możesz obliczyć wymaganą ilość materiałów eksploatacyjnych. Konieczne jest wcześniejsze ustalenie, gdzie i jaką średnicę zostaną zamontowane rury. Konieczne jest również jasne zrozumienie, ile elementów łączących będzie do tego wymaganych.
Opcja nr 1: Spawanie rur miedzianych
Aby wykonać automatyczne lub ręczne spawanie rur miedzianych, do stworzenia środowiska ochronnego (azot, argon lub hel) wymagane są elektrody i gaz. Będziesz także potrzebował spawarki prądu stałego, aw niektórych przypadkach palnika. Elektrodą może być grafit, wolfram, miedź lub węgiel.
Główną wadą tej technologii instalacyjnej są znaczne różnice w charakterystyce powstałej spoiny i metalu rury. Różnią się składem chemicznym, strukturą wewnętrzną, przewodnością elektryczną i cieplną. Jeśli spawanie zostanie wykonane nieprawidłowo, złącze może się później rozejść.
Ze względu na stopienie miedzi w wyniku działania odtleniacza obecnego w elektrodzie szew spawalniczy pod wieloma względami bardzo różni się od głównego spawanego metalu
Rury miedziane do spawania mogą być prawidłowo podłączone tylko przez wykwalifikowanego rzemieślnika. Wymaga pewnej wiedzy i umiejętności.
Ta opcja montażu ma wiele niuansów technologicznych. Jeśli planujesz zrobić wszystko sam, ale nie masz doświadczenia z spawarką, lepiej użyć innej metody połączenia.
Opcja nr 2: lutowanie kapilarne
W warunkach domowych rury miedziane rzadko są łączone przez spawanie hydrauliczne. Jest to zbyt skomplikowane, wymagające specjalistycznych umiejętności i pracochłonnego biznesu. Łatwiej jest zastosować metodę lutowania kapilarnego za pomocą palnika gazowego lub lampy lutowniczej.
Technologia lutowania rur miedzianych z lutem polega na wznoszeniu kapilarnego (przecieku) tego ostatniego po stopieniu się w szczelinie między dwoma prasowanymi metalowymi płaszczyznami
Lutowanie rur miedzianych odbywa się:
- niska temperatura - stosowane są miękkie lutowie i lampa lutownicza;
- wysokotemperaturowe - stosuje się stopy ogniotrwałe i palnik propanowy lub acetylenowy.
Te metody lutowania rur miedzianych nie mają dużej różnicy w końcowym wyniku. Połączenie w obu przypadkach jest niezawodne i odporne na rozdarcie. Szew metodą wysokotemperaturową jest nieco mocniejszy. Jednak ze względu na wysoką temperaturę strumienia gazu z palnika wzrasta ryzyko przepalenia metalu ścianki rury.
Lutowane są na bazie cyny lub ołowiu z dodatkiem bizmutu, selenu, miedzi i srebra. Jeśli jednak rury są lutowane do systemu zaopatrzenia w wodę pitną, lepiej odrzucić opcję ołowiu ze względu na jej toksyczność.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Spawanie w niskiej temperaturze w gospodarstwie domowym
Zatoka z miękkimi rurami miedzianymi
Niskotemperaturowa lampa lutownicza
Zastosowanie topliwego lutu
Istnieją dwa sposoby spawania rurociągów miedzianych:
- kształt dzwonu;
- za pomocą łączników.
Pierwsza opcja polega na przedłużeniu końca jednej z połączonych rur za pomocą specjalnego ekspandera. Następnie gniazdo to umieszcza się na drugiej rurze, a złącze jest lutowane lutem.
Przedłużenie końca jest wykonane w taki sposób, że pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną ścianą łączonych produktów pozostaje przerwa 0,1-0,2 mm. Już nie. Lutowane na nim ze względu na efekt kapilarny nadal wypełni całą istniejącą lukę.
W tej technologii ważne jest, aby nie uszkodzić rury podczas rozszerzania. Jeśli jest wykonany z litej miedzi (R 290), najpierw trzeba go spalić. W tym przypadku metal na skrzyżowaniu nabywa właściwości miękkiego analogu. Ważne jest, aby nie zapominać o tych zmianach podczas obliczania parametrów ciśnienia roboczego w rurociągu.
Zastosowanie specjalnych złączek do lutowania kapilarnego eliminuje błędy związane ze stopniem rozszerzania się rury podczas formowania dzwonu, są one początkowo dostosowane do pożądanego rozmiaru
Aby uprościć lutowanie elementów rurociągu miedzianego własnymi rękami, wystarczy kupić gotowe złącza, zwoje, trójniki i korki. Mają już niezbędny dzwonek. Zastosowanie tych części prowadzi do wzrostu kosztów instalacji, ale znacznie je upraszcza.
Aby oczyścić metal w miejscu lutowania i smarowania lutu, końce łączonych rur są pokryte topnikiem. Powinien być nakładany wyłącznie na ściany rur od zewnątrz. Gniazda i okucia od wewnątrz nie są przetwarzane. To po prostu nie jest konieczne.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Palnik gazowy na propan lub acetylen
Korzystanie z połączeń lutowanych
Obróbka strefy stawowej topnika
Lut ogniotrwały
Aby lutować, rury są wkładane do gniazda i ogrzewane przez palnik. Po osiągnięciu pożądanej temperatury lut jest doprowadzany do szczeliny. Zaczyna się topić i płynąć do środka.
Jeśli zbyt dużo dostanie się do złącza, wycieknie ono z wnętrza rurociągu, co doprowadzi do zwężenia wewnętrznej średnicy rury. Przy niskim natężeniu przepływu połączenie będzie niewystarczająco lutowane.
Jeśli występują problemy z użyciem lutu, możesz użyć łączników, w których jest już w odpowiedniej objętości. Aby uprościć pracę, teraz w fabryce od wewnątrz wprowadza się do tych elementów łączących pas kapilarny odpowiedniego stopu. Tę część należy tylko umieścić na rurze i ogrzać palnikiem.
Opcja nr 3: Złączki zaciskowe i złączki zaprasowywane
Jednoczęściowe połączenie rur miedzianych można również wykonać za pomocą złączek zaprasowywanych lub złączek zaciskanych. Używają pierścienia uszczelniającego zamiast lutu. Pierwsza opcja jest przymocowana do rury za pomocą specjalnych szczypiec, a druga - za pomocą nakrętek łączących i klucza do nich.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Montaż rury miedzianej ze złączkami zaprasowywanymi
Hermetyczne połączenie elementów
Złączki zaprasowywane do rur miedzianych
Zastosowanie tulei zaciskowej i złączek zaprasowywanych
Rury miedziane w systemie grzewczym
Zaciskanie rurki miedzianej
Złączki do rur kompresyjnych
Technologia łączenia za pomocą kształtek
Podczas dokręcania nakrętki koniec jednej miedzianej rury dociska się do drugiej. W rezultacie miedź jest wcierana, tworząc silne połączenie bez szczelin. Wycieki przy stosowaniu takich połączeń są praktycznie wyeliminowane.
Teoretycznie złączkę tulei można zdemontować i ponownie złożyć, ale w praktyce lepiej tego nie robić - siła wiązania po takich procedurach jest zmniejszona
Do montażu i instalacji rurociągu miedzianego wymagany jest specjalistyczny obcinak do rur, przeznaczony do podziału na kawałki tego konkretnego rodzaju materiału. Zaproponowane przez nas wytyczne zapoznają Cię z wyborem tego narzędzia.
Wygląda to na pracę z rurami w praktyce, można zobaczyć w poniższych filmach.
Wideo nr 1.Wszystko o lutowaniu rur miedzianych za pomocą palnika gazowego:
Wideo nr 2. Analiza typowych błędów w łączeniu rur miedzianych z miękkim lutem:
Wideo nr 3. O cechach instalacji złączek zaprasowywanych:
Istnieje kilka sposobów łączenia ze sobą rur miedzianych za pomocą złączek. Niektóre z nich są łatwiejsze do wykonania na własną rękę, podczas gdy inne będą tańsze, ale wymagają specjalnego narzędzia. W takiej instalacji nie ma nic szczególnie skomplikowanego.
Jednak przed przejściem bezpośrednio do lutowania rurociągu warto poćwiczyć w użyciu palnika. Podczas pracy nie dopuścić do wypalenia miedzi.
Czy znasz niuanse technologiczne łączenia rur miedzianych, które nie zostały wymienione w artykule? Chcesz opowiedzieć, jak samodzielnie złożyłeś miedzianą rurę? Napisz komentarz w bloku poniżej, zadawaj pytania, dziel się wrażeniami i zdjęciami na ten temat.