Pomimo popularności metalu z tworzywa sztucznego i polipropylenu, rury i kształtki miedziane są szeroko stosowane do instalacji sieci grzewczych i wodociągowych. Są uważane za najlepszą opcję wyposażenia sprzętu chłodniczego i klimatyzatorów.
Postaramy się zrozumieć różnorodność produktów miedzianych i dowiedzieć się, które metody łączenia rur są najbardziej skuteczne.
Rury miedziane do okablowania wewnętrznego
W przeciwieństwie do analogów metal-plastik, rurociągi miedziane mają minimalną rozszerzalność cieplną, nie odkształcają się przez długi czas i nie reagują na światło słoneczne. Można je instalować zimą i latem - parametry techniczne miedzi po ekspozycji na niskie temperatury nie zmieniają się.
Wszystkie rodzaje komunikacji domowej są zbudowane z rur miedzianych:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Rury miedziane technologiczne
Gazociąg domowy
Przyłącze miedzianego kotła gazowego
Ogrzewanie grzejnikami bimetalowymi
Ciepły system rur z cewką miedzianą
Linie wodne rur miedzianych
Złączki miedziane do wody pitnej
DIY połączenie rur miedzianych
Oferujemy informacje, które mogą się przydać przy wyborze lub instalacji materiału rurowego z miedzi.
Odmiany: izolowane i nieizolowane
Jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania nieizolowanych rurociągów miedzianych - czerwonawo-metalowych sieci zmontowanych przy użyciu złączek wykonanych z miedzi, brązu lub mosiądzu, czasami lutowanych lub połączonych metodą spawanej tulei.
Układ systemu grzewczego, do którego montażu stosowane są nieizolowane rury miedziane. Zmianę kierunku rurociągu wykonano za pomocą łączników narożnych 90 °; montaż do ścian przeprowadzono za pomocą stalowych obejm z uszczelkami
Krajowi i zagraniczni producenci oferują produkty, które różnią się nie tylko rozmiarem, kształtem przekroju lub metodą produkcji, ale także wyglądem.
Dlatego wśród walcowania rur miedzianych można znaleźć następujące rodzaje rur:
- nieizolowane do instalacji sieci domowych i montażu urządzeń gazowych i elektrycznych;
- z izolacją PCV dla ochrony przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi;
- z elastyczną izolacją polietylenową do systemów zaopatrzenia w wodę;
- z izolacją z pianki poliuretanowej dla sieci o maksymalnych wymaganiach dotyczących oszczędności ciepła;
- z izolacją ochronną do ogrzewania podłogowego i złożonych systemów.
Do łączenia rur miedzianych z izolacją stosuje się złączki bez izolacji, a metody instalacji nie różnią się od konwencjonalnych.
Jak rozumieć etykietowanie?
Aby nie pomylić się przy zakupie rur do samodzielnego montażu, musisz nauczyć się czytać oznaczenia i kolorowe znaki.
Odpowiedzialni producenci znakują nieusuwalnym składem bezpośrednio na powierzchni produktu. Jeśli na rurze nie ma żadnych znaków, można je znaleźć w dołączonej dokumentacji
Produkcja rur krajowych marek odbywa się zgodnie z GOST 617-90, którego sekcja nazywa się „Rury miedziane”.
Oznaczenie odbywa się zgodnie z ogólnym schematem, wskazuje następujące informacje:
- metoda produkcji (ciągniona, walcowana na zimno - D, wytłaczana - G);
- sekcja (okrągła - КР);
- dokładność wykonania (normalna - N, wysoka - P);
- stan (od miękkiego - M do stałej wytrzymałości przemysłowej - H);
- długość (bezwymiarowy - ND, wielokrotny pomiar - KD, w zatokach - BT);
- specjalne warunki.
Specjalne warunki obejmują oznaczenia produktów o zwiększonej długości lub wysokiej dokładności krzywizny i długości.
Próbka znakująca GKRPT 32 * 3 * 5000 M3 jest rozszyfrowana w następujący sposób: tłoczony pełny okrągły przekrój o zwiększonej dokładności produkcji, o zewnętrznym przekroju 32 mm, grubości ścianki 3 mm, zmierzonej długości 5 m, wykonany z miedzi marki MZ.
Oprócz oznaczenia GOST stosowany jest system oznaczania zgodny z międzynarodową normą NF: koniecznie należy podać kraj, producenta, numer zakładu i rozmiar.
Zasięg i warunki wyboru
Małe rurki miedziane o małym przekroju są sprzedawane w zatokach o długości 25 mi 50 m, a produkty o dużej średnicy są cięte na odcinki, najczęściej 3-5 m. Tak zwane „miękkie” typy, szeroko stosowane do ogrzewania podłogowego, są walcowane w zatoki.
W instalacji rurociągów miedzianych stosuje się trzy odmiany, różniące się stopniem twardości:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Rury miedziane o różnej twardości
Półstałe rury miedziane
Materiał miedziany o wysokiej sztywności
Cienki przewód łatwo się wygina i nie wymaga instalacji łączników ani innych elementów zapewniających montaż zwojów sztywnego rurociągu.
Podobnie jak wszystkie rodzaje rur, produkty miedziane różnią się grubością ścianek. Standardowe rozmiary są ograniczone do ramek od 1 mm do 3 mm. Optymalne standardy dla systemów grzewczych - od 1,5 mm do 2 mm
Aby określić parametry lub cechy materiału rury w różnych przekrojach, użyj tabel.
Tabela rozmiarów rur miedzianych i stalowych ze wskazaniem grubości izolacji według rozmiaru. Cale i milimetry służą do wskazania średnicy.
Niektóre rodzaje rur są bardzo poszukiwane. Na przykład produkty o średnicy od 12 mm do 22 mm są używane do zaopatrzenia w wodę, a do systemów odpływowych - od 32 mm i więcej.
Oprócz sekcji zewnętrznej zwykle podaje się grubość ściany lub średnicę wewnętrzną (załóżmy, że 12/2 lub 12/14 to rura o zewnętrznej średnicy 14 mm, wewnętrznej 12 mm i grubości ścianki 2 mm).
Rodzaje złączek do rur miedzianych
Złączki są niezbędne podczas montażu rurociągów, aby stworzyć niezawodne odłączalne i jednoczęściowe połączenia. Wynikiem prawidłowo wykonanego połączenia jest działanie sieci bez naprawy przez 15 lat lub dłużej. Zastanów się, jakie rodzaje łączników są stosowane do rur miedzianych.
Opcja nr 1 - kompresja
Do montażu złączek zaciskowych nie stosuje się lutowania. Konstrukcje tulei są nazywane warunkowo odłączalnymi, ponieważ tworzą szczelne połączenie, które od czasu do czasu należy dokręcić. Pod tym względem rurociągów nie wolno wszywać w podłogę ani ściany.
Na górnym zdjęciu znajduje się złączka zaciskowa na rurze miedzianej: korpus, rozcięty pierścień (działający jako uszczelniacz podczas montażu) i nakrętka złączkowa, przez skręcenie której wykonuje się zaciskanie
Do zainstalowania złączki zaciskowej nie jest potrzebne specjalne narzędzie - szczypce lub zaciski. Najpierw zaciskanie odbywa się ręcznie, a następnie nakrętkę łączącą osiąga się za pomocą klucza nastawnego lub klucza płaskiego.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Złączka zaciskowa
Elementy złączki zaciskowej
O-ring w złączach kompresyjnych
Zaleca się stosowanie pary kluczy: jeden do przytrzymywania ciała, drugi do wykonywania ruchów półobrotowych. Aby uzyskać silne połączenie, zwykle wystarczą 2-3 dodatkowe zwoje.
Złączki mają standardowe rozmiary - wzdłuż przekroju rur, a ich wewnętrzna ściana jest wstępnie skalibrowana (w celu wykonania połączenia kielichowego). Ponadto różnią się przeznaczeniem. Załóżmy, że części instalacji wodno-kanalizacyjnej mogą się różnić strukturalnie.
Opcja nr 2 - Złączki wciskane
Złączki zaciskowe mają zupełnie inną konstrukcję. Mają konstrukcję rurową, a każdy koniec jest wyposażony we wnękę z uszczelką. Zasada mocowania na rurze opiera się na jednej z cech miedzi jako miękkiego i giętkiego metalu podczas obróbki.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Struktura połączeń zaciskanych
Naciśnij narzędzie do kompresji
Połączenie jednoczęściowe
Technologia prasowania w otwartej uszczelce
Podczas zaciskania konstrukcja części jest odkształcana w taki sposób, że materiał z o-ringiem tworzy integralne szczelne połączenie.
Próbka brązowej złączki zaprasowywanej do rur miedzianych z gwintowanym połączeniem. Producentem jest znana firma VIEGA. Cena - 880 rubli (części do zaciskania z mosiądzu, brązu lub miedzi są znacznie droższe niż stalowe odpowiedniki)
Aby zmontować rurociąg za pomocą złączek zaprasowywanych, potrzebne jest specjalne narzędzie - szczypce zaciskowe. Aparat ręczny nadaje się do pracy tymczasowej i jednorazowej, ale przy ciągłym profesjonalnym użytkowaniu szybko spowoduje zmęczenie.
Dla wykwalifikowanych hydraulików dostępne są modele hydrauliczne i elektromechaniczne - drogie, ale oszczędzające energię i czas.
Rodzaje złączek zaprasowywanych, które różnią się oznaczeniem i wykonaniem: złącza proste tulejkowe, adaptery, poprzeczki, kwadraty proste i przejście do innej średnicy
Złożoność prasowania polega na tym, że po zaciśnięciu czasami trudno jest odróżnić obrabiany łącznik od zwykłego zużycia na rurze. Aby uniknąć luk, producenci dostarczyli części ze specjalnymi elementami sygnalizacyjnymi, które zmieniają swój wygląd po zaciśnięciu: jasne plastikowe pierścienie lub odkształcalne wybrzuszenia zwane SC-Contur.
Nie jest trudno odróżnić części według celu, ponieważ są one oznaczone znacznikiem o innym kolorze:
- niebieski lub czerwony - zaopatrzenie w wodę (picie lub nie picie);
- zielony - ogrzewanie;
- żółty - zasilanie gazem.
Istnieją uniwersalne opcje: na przykład żółto-niebieskie oznaczenie wskazuje, że złączki mogą być stosowane w systemach przepływu gazu i wody. Kolor służy również do oznaczenia pieczęci (żółty dla gazu, czarny dla wody itp.)
Opcja nr 3 - lutowana
Lutowanie zapewnia trwałe i integralne połączenie dwóch fragmentów rur. Odbywa się to za pomocą specjalnego narzędzia. Tuż przed lutowaniem końce rur zachodzą na siebie, to znaczy używają połączenia gniazdowego.
Jednak pomiędzy ścianami powinna znajdować się niewielka szczelina do wypełnienia stopionego lutu. Odstęp wynosi od 0,02 mm do 0,4 mm.
Konfiguracja złączek miedzianych do lutowania odpowiada analogom do prasowania: proste, kątowe, poprzeczne itp. Na zdjęciu - element kątowy przeznaczony do systemu grzewczego
Głównym narzędziem do lutowania jest palnik, ale do wstępnej obróbki rur stosuje się również kalibrator (ekspander), fazowanie, obcinak do rur i wszelkiego rodzaju narzędzia czyszczące (szczotki, skórki).
Do użytku domowego nadaje się ręczny palnik z 200 ml puszką gazu. Lekkie i wygodne urządzenie ręczne tworzy płomień o temperaturze + 1100 ° C, co wystarcza do stopienia miękkiego lutu.
Oprócz palnika będziesz potrzebował lutu na bazie cyny (ze srebrem, bizmutem, antymonem), którego temperatura topnienia jest znacznie niższa niż miedzi. Różnica temperatur zapewnia integralność rur miedzianych i skuteczne stopienie lutu do stanu ciekłego, dzięki czemu może wypełnić lukę i szczelnie połączyć części
Będziesz także potrzebował topnika, który smaruje łączące elementy złączki i rury.
Topienie powierzchni części miedzianych odbywa się za pomocą pędzla. Zapewnia równomierne rozprowadzenie lutu wzdłuż strefy połączenia.
Klasyfikacja lutowanych złączek miedzianych. Są tańsze niż zaciskane odpowiedniki. Materiałem do produkcji jest miedź Cu-DHP, która nadaje się zarówno do spawania, w niskich, jak i do wysokich temperatur
Do lutowania zwykle używają technologii niskotemperaturowej. Złączki do tego rodzaju spawania są wyposażone w pasek miękkiego lutu, który jest umieszczony w specjalnym rowku opaskowym.
Metodę spawania w wysokiej temperaturze stosuje się w produkcji, podczas tworzenia sieci przemysłowych. Charakterystyczne cechy - zastosowanie lutu, w przyszłości zdolność do przenoszenia gazów i cieczy pod wysokim ciśnieniem. Przeczytaj więcej na temat lutowania rur miedzianych w tym materiale.
Jak powstaje lutowanie kapilarne z łącznikiem?
Przed rozpoczęciem pracy przygotuj narzędzia i materiały:
- palnik gazowy;
- strumień;
- lutować;
- urządzenie do cięcia rur;
- ścięcie;
- szczotka i drobny papier ścierny.
Procedura:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Bierzemy miedzianą rurkę i odcinamy kawałek odpowiedniego rozmiaru za pomocą obcinaka do rur. Inne narzędzie nie będzie działać, ponieważ rura może się odkształcać. Cięcie powinno być idealnie płaskie
Bierzemy foskosnimatel i pewnymi, ale dokładnymi ruchami usuwamy nadmiar materiału. Konieczne jest przetwarzanie obu stron - zewnętrznego i wewnętrznego
Używając drobnego papieru ściernego lub gąbki ściernej do metalu, starannie czyścimy koniec rury, aby stała się idealnie gładka i błyszcząca
Aby lut leżał równomiernie, nanieść pastę lub topnik na oczyszczony obszar roboczy. Cienką i schludną warstwę zapewnia pędzel z naturalnym włosiem
Konieczne jest przygotowanie okucia. W tym celu myjemy wewnętrzną ścianę metalową szczotką z wygodnym uchwytem, próbując obrabiać całą powierzchnię bez szczelin
Podobnie jak rura, armatura jest pokryta topnikiem lub pastą lutowniczą. Konieczne jest całkowite przetworzenie gniazda, jedyny sposób, aby stworzyć dobre warunki dla przepływu lutu
Kładziemy złączkę na końcu miedzianej rury, aby powstało połączenie teleskopowe. Usuwając wystający topnik usuń suchą szmatką.
Ogrzewamy złącze za pomocą palnika i ostrożnie doprowadzamy lut do szczeliny, zapobiegając przegrzaniu rur miedzianych. Cyna topi się i wypełnia pustą przestrzeń
Krok 3 - zdejmowanie zewnętrznej ściany rury
Krok 4 - obróbka rur za pomocą pasty lutowniczej
Krok 5 - zdejmowanie wnętrza łącznika
Krok 6 - obróbka złączki pastą lutowniczą
Krok 7 - połączenie złączki i rury
Po schłodzeniu cynowego lutu powstaje mocne połączenie, które zapewnia stuprocentową szczelność. Proces lutowania bez montażu odbywa się według tego samego schematu, ale z tą jedyną różnicą: zamiast elementu łączącego zużywa się koniec drugiej rury, który nakłada się na zakładkę. Szczelina między rurami w ten sam sposób jest wypełniona stopionym lutem.
Instrukcje prasowania rur miedzianych
Jedynym narzędziem, które będzie wymagane do zachowania procedury prasowania, są szczypce zaciskowe. Przed rozpoczęciem pracy przygotowujemy segmenty rurowe zgodnie z instrukcjami opisanymi powyżej.
Instrukcja krok po kroku:
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Krok 1 - dopasuj rozmiar dopasowania
Krok 2 - połączenie rur i kształtek
Krok 3 - Wybór narzędzia do prasowania szczypiec
Krok 4 - zaciskanie złączki zaciskowej za pomocą szczypiec
Przypominamy, że zaciskanie tworzy nienadzorowane połączenie, które trwa do 30 lat lub dłużej. Gotowy rurociąg można ułożyć strobo, zszyć płytą gipsowo-kartonową lub wypełnić jastrychem.
Istnieje wiele niuansów, których znajomość pomaga poradzić sobie z niezależnym prasowaniem złączek miedzianych, nawet jeśli robisz to po raz pierwszy.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Uwzględnianie kodowania kolorami na armaturach i uszczelkach
Montaż krótkich fragmentów na stole
Tłoczenie rur o dużej średnicy
Kalibracja jakości tłoczenia rur miedzianych
Podczas zaciskania ręcznego staraj się nie wywierać nadmiernej siły, aby nie zdeformować rur.
Wybór wyposażenia zależy od wielu powodów, w tym od twoich umiejętności. Jeśli umiejętności nie są wystarczające, nie powinieneś brać palnika, ale wykonać zaciskane lub wytłaczane połączenie dla sił i początkujących.
Zalecamy również przeczytanie naszych innych artykułów, w których szczegółowo zbadaliśmy rodzaje rur miedzianych:
1. Rury miedziane do ogrzewania.
2. Rury wodne wykonane z miedzi.
Podczas oglądania filmów można zobaczyć techniczne niuanse, które trudno sobie wyobrazić podczas czytania artykułu.
Instrukcja wideo do prasowania gazociągu:
Przegląd wideo złączek miedzianych do różnych celów:
Jak zrobić miedziane rury i kształtki:
Cały proces lutowania w jednym klipie:
Połączenie rur miedzianych w jednym systemie odbywa się analogicznie do produktów stalowych i metalowo-plastikowych, ale przy użyciu specjalnych łączników - mosiądzu, miedzi i brązu.
Jeśli opanujesz technologię prasowania lub bardziej złożoną metodę lutowania, możesz niezależnie zamontować sieć grzewczą lub instalację wodną. Pamiętaj jednak, że komunikacja miedziana to bardzo kosztowna przyjemność!
Napisz komentarz na temat tego artykułu w poniższym bloku. Być może znasz niuanse, o których nie wspomnieliśmy w tym artykule? Udostępnij je innym użytkownikom witryny.