Placówki medyczne to organizacje, w których stawiane są specjalne wymagania dotyczące jakości powietrza. Zgadzam się, nie można wyobrazić sobie kliniki, w której wentylacja nie działa prawidłowo. Taki pokój jest wyraźnie szczególnym zagrożeniem, ponieważ powietrze jest dosłownie nasycone różnego rodzaju infekcjami, bakteriami, to znaczy, że nie można wejść do takiego szpitala.
Ponadto wiele leków ma bardzo silny zapach, więc musisz pracować z nimi wyłącznie przy włączonym okapie. Aby instytucja medyczna mogła naprawdę pomagać pacjentom, a nie wywoływać rozwój nowych chorób, należy spełnić specjalne wymagania.
Wytyczne i zalecenia, które musi spełniać wentylacja i klimatyzacja obiektów medycznych, zostały omówione poniżej. Omówiono również zasady ustawiania systemu wentylacji dla poszczególnych pomieszczeń w szpitalu, na przykład sali operacyjnej lub gabinecie lekarskim.
Potrzeba wentylacji w szpitalu
Pomimo faktu, że każda klinika jest miejscem publicznym, to dla instytucji medycznych mają specjalne wymagania dotyczące wymiany powietrza.
Właściwe planowanie wentylacji jest ważne nie tylko na oddziałach, na których leczone są choroby zakaźne, ale także w szpitalu psychiatrycznym i regularnej klinice zlokalizowanej w każdej dzielnicy miasta
Istnieją dwa rodzaje wentylacji - naturalna i sztuczna. Pierwszy to ten, który występuje z powodu różnicy temperatur w pomieszczeniu i za oknem. Naturalną wentylację można również przeprowadzić z powodu silnych prądów powietrza (wiatr).
Zaletą tego rodzaju wymiany powietrza jest jej dostępność i niski koszt. Tak więc naturalną wentylację można przeprowadzić przez napowietrzanie, czyli wentylację. Aby to zrobić, szeroko otwarte okna, otwory wentylacyjne lub drzwi, tworząc przeciąg.
Oczywistym minusem tej metody jest potrzeba jej długotrwałego stosowania, aby całkowicie zaktualizować skład powietrza w pomieszczeniu. Ponadto podczas napowietrzania do pomieszczenia dostaje się silny strumień zimnego powietrza, co jest po prostu nie do przyjęcia dla niektórych pacjentów.
Dlatego wentylacja i klimatyzacja obiektów medycznych często oparte są na sztucznej wymianie powietrza.
Takiej wymiany powietrza z naturalną wentylacją jest prawie niemożliwe, dlatego zastosowano sztuczny system klimatyzacji, tylko dzięki dodatkowym wyciągom można uzyskać wystarczający przepływ powietrza
Jednak napowietrzanie jest również stosowane do dziś, ale w ściśle dozowanej ilości. Dlatego zaleca się organizowanie wentylacji wszystkich pomieszczeń w placówce medycznej co najmniej 4 razy dziennie. Czas trwania każdego napowietrzenia nie powinien być krótszy niż 15 minut.
Wyjątkiem od tej reguły są wszystkie pokoje o czystości klasy „A”:
- reanimacja;
- komora spalania;
- pokój poporodowy;
- manipulacyjny dla noworodków.
W takich komorach wymagana jest całkowita sterylność, więc wentylacja jest w nich zabroniona, a wymiana powietrza opiera się wyłącznie na sztucznej wentylacji.
Zasady aranżacji sztucznej wentylacji
Ten rodzaj wentylacji opiera się na mechanicznym ruchu przepływów powietrza, spowodowanym instalacją specjalnych urządzeń.
W zależności od celu wentylacji wyróżnia się jego typy:
- Zaopatrzenie - zapewnia czyste powietrze do pomieszczenia;
- wydech - usuwa zanieczyszczone powietrze;
- mieszane - zapewnia cyrkulację powietrza.
W instytucjach medycznych instalacja wentylacji nawiewno-wywiewnej jest typowa, ale wymiana powietrza w pokojach zależy od rodzaju komór.
Tak więc dla oddziałów, na których przebywają pacjenci niezakaźni lub przyjmowani są tylko pacjenci, charakterystyczny jest równy napływ i wyczerpanie. Podobnie wentylacja jest również wyposażona w gabinetach lekarskich, w których wymiana powietrza musi odbywać się stale, ze względu na dużą liczbę pacjentów.
W instytucjach, które mogą być źródłem zwiększonego zagrożenia bakteriologicznego lub chemicznego, montowana jest wentylacja, w której dominuje okap. Są to pomieszczenia, w których prowadzona jest praca z niebezpiecznymi lekami, prowadzone są badania bakteriologiczne.
Taka wentylacja jest również instalowana na oddziałach, gdzie leczeni są zarażeni pacjenci i podczas operacji ropnej.
Powietrze nawiewane panuje w pomieszczeniach, w których wymagana jest zwiększona sterylność. Oznacza to, że potrzebujesz stałego dopływu czystego powietrza. Takie oddziały obejmują resuscytację, pokój porodowy, pokoje, w których trzymane są noworodki.
Inny rodzaj wentylacji nazywa się laminarnym przepływem powietrza. Ten rodzaj wymiany powietrza stosuje się tam, gdzie potrzebny jest stały przepływ czystego powietrza, które wcześniej przechodzi przez ulepszony system filtracji.
Ulepszoną wentylację stosuje się na oddziałach chirurgii, transplantologii, a także w centrach oparzeń. Tutaj laminarne przepływy powietrza pomagają zachować sterylność.
Warto zwrócić uwagę, że w takich komorach zabronione jest napowietrzanie, a przepływy powietrza przed wprowadzeniem do pomieszczenia przechodzą przez dodatkowy system czyszczenia.
Jest wentylacja, w której nie ma dopływu świeżego powietrza.
jest montowany w takich pokojach:
- ubikacja;
- prysznic;
- pomieszczenie do przechowywania brudnej bielizny (pościeli, odzieży pacjentów, fartuchów lekarskich);
- w szafkach używanych do przechowywania odczynników i środków dezynfekujących.
We wszystkich placówkach medycznych zarówno dopływ, jak i wywiew powietrza odbywa się z górnej części pomieszczenia.
Wymiana powietrza w salach operacyjnych
Organizacja wymiany powietrza w sali operacyjnej jest jednym z ważnych etapów planowania tej komory. Faktem jest, że jednym z czynników sukcesu interwencji chirurgicznej jest zwiększona sterylność wszystkich powierzchni i powietrza. Dlatego przy projektowaniu wentylacji w salach operacyjnych należy przestrzegać następujących norm i wymagań.
W obszarze drzwi musi być zainstalowana bramka z ciśnieniem powietrza. Odbywa się to w celu zapobiegania przedostawaniu się nieoczyszczonego przepływu powietrza z korytarza, windy itp.
W samej sali operacyjnej wentylacja powinna zapewniać taki dopływ świeżego powietrza, aby jego ilość była co najmniej o 15% większa niż masy powietrza, które usuwa okap. Dzięki takiemu układowi powstaje woda powrotna.
Dlatego oczyszczone powietrze krąży nie tylko w sali operacyjnej, ale także przedoperacyjnej i pooperacyjnej.
Wentylacja w sali operacyjnej powinna nie tylko zapewnić przepływ powietrza, ale także przeprowadzić jego filtrację. Przepływ podlega obowiązkowej dezynfekcji. Filtry powietrza należy wymieniać co najmniej raz na sześć miesięcy
W niektórych salach operacyjnych, w których przeprowadzane są takie interwencje chirurgiczne wymagające zwiększonej sterylności (operacja serca lub mózgu), zapewniony jest laminarny przepływ powietrza. Dzięki temu osiąga się taką wymianę powietrza, która jest 500-600 razy większa niż możliwa przy zastosowaniu konwencjonalnej wentylacji.
Projektując wentylację w sali operacyjnej, należy zapewnić jej działanie w trybie awaryjnym.Oznacza to, że jeśli główna część zostanie odłączona z powodu przerw w dostawie prądu lub ulegnie awarii, należy ją automatycznie wymienić na zapasową.
Wartość mikroklimatu dla instytucji medycznych
Biorąc pod uwagę fakt, że szpitale otrzymują osoby potrzebujące opieki medycznej oraz osoby na oddziałach, które ją otrzymują, warto uważnie monitorować przestrzeganie mikroklimatu.
Nie chodzi tylko o utrzymanie czystości powietrza, ale także o utrzymanie reżimu temperaturowego. Wskaźniki mikroklimatu wpływają bezpośrednio na stan osoby, temperaturę jego ciała itp.
Szczególnie wrażliwe na kategorie mikroklimatu są dzieci, osoby starsze, a także osoby cierpiące na choroby neurologiczne i sercowo-naczyniowe
Podczas planowania wskaźników mikroklimatu brana jest pod uwagę lokalizacja placówki medycznej, jej liczba kondygnacji, a także rodzaje pacjentów, którzy będą trzymani w szpitalu.
Na przykład w salach operacyjnych i pooperacyjnych, a także na oddziałach poporodowych optymalna temperatura wynosi 21-24 stopni Celsjusza. A w pokojach, w których wykonywane są jakiekolwiek manipulacje z noworodkami, wskaźnik 24 stopni jest uważany za idealny.
Dlatego wentylacja w placówkach medycznych musi koniecznie spełniać standardy i wymagania narzucane przez państwo.
Reguły te istnieją nie tylko jako biurokratyczne trudności mające na celu skomplikowanie życia budowniczych, ale także jako gwarancja życia i zdrowia wszystkich gości i pracowników. Wszelkie odstępstwa od tych norm mogą stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia zarówno lekarzy, jak i pacjentów.
Jeśli masz pytania dotyczące tematu tego artykułu lub możesz uzupełnić materiał cennymi informacjami, zostaw swoje komentarze w poniższym bloku.