Rozmieszczenie mediów wraz z układaniem stalowego rurociągu o różnych konfiguracjach nie może być wykonane bez użycia części łączących.
Przed przystąpieniem do obliczeń systemu i jego montażu należy zrozumieć, jakie złącza do rur stalowych oferuje współczesny rynek i jak są montowane części, zgadzasz się?
Przygotowaliśmy szczegółowy przegląd łączników rurowych do rozłącznych połączeń, podaliśmy zalecenia dotyczące doboru elementów, a także opisaliśmy specyfikę ich zastosowania. Instrukcja montażu gwintowanego złącza i tulei zaciskanej krok po kroku pomoże zmontować rurociąg bez udziału specjalistów.
Opcje wykonania części połączeniowych
Końce rur stalowych linii są połączone na dwa sposoby: odłączane i jednoczęściowe. Pierwszy polega na zastosowaniu łączników, drugi - spawaniu części.
Materiałem do produkcji elementów łączących jest najczęściej stal nierdzewna lub metal żelazny. Z metali nieżelaznych: mosiądzu lub miedzi.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Pomimo licznych opracowań nowych materiałów na urządzenie komunikacyjne, rurociągi ze stopów stali żelaznych o pomalowanej powierzchni zewnętrznej nadal służą w domach wiejskich i mieszkaniach miejskich
W niektórych przypadkach preferowane jest użycie rur stalowych. Na przykład lepiej jest doprowadzić stalowe rury do ściennego kotła ze stalowym wymiennikiem ciepła
Do naprawy i modernizacji rurociągów wykonanych z rur stalowych lepiej jest użyć podobnego materiału, ponieważ rury polimerowe i metalowe mają różną rozszerzalność cieplną
Zgodnie ze standardami wewnętrzne okablowanie całej komunikacji, zwłaszcza zbudowanej do zaopatrzenia w wodę pitną, musi być wykonane z ocynkowanych rur. Jednak wcześniej tego nie robili, ponieważ było zbyt drogie, a teraz w bogatych domach są wykonane ze stali nierdzewnej
Zgodnie z wymogami konstrukcyjnymi wszystkie stalowe systemy komunikacyjne układane w domu / mieszkaniu muszą być zmontowane z rur ocynkowanych zewnętrznie i wewnętrznie. Z ocynkowanych rur stalowych zbierać kontury zaopatrzenia w gaz i wodę, ogrzewanie
Rury ze stopów stali żelaznych są nadal stosowane w naprawach systemów grzewczych podłączonych do scentralizowanych sieci. Jednak nowe rurociągi nie są od nich odbierane.
W przypadku łączenia rozgałęzień wykonanych z rur PVC, PP lub metalowo-plastikowych do rur stalowych stosuje się łączniki kompensujące rozszerzalność cieplną polimerów
Niewątpliwą zaletą walcowanych rurociągów stalowych jest ich wytrzymałość. Nie boją się wpływów mechanicznych, nie topią się w ogniu, nie pękają podczas zamrażania
Stara rura wykonana z pomalowanych czarnych rur
Okablowanie rur stalowych grzewczych
Łączenie rur stalowych z pionami
Zestaw rur ze stali nierdzewnej
Rury ocynkowane do zaopatrzenia w wodę
Rurociąg ze stopu stali żelaznej
Łącznik do rur z tworzywa sztucznego
Najbardziej trwały ze wszystkich rodzajów rurociągów
Elementy łączące mogą być po prostu stalowe lub pokryte chromem. Produkty chromowe są bardziej preferowane, ponieważ mają wyższe właściwości antykorozyjne.
Zastosowanie złączek umożliwia nie tylko łączenie segmentów rur w jednym systemie, ale także łączenie elementów o różnych średnicach
Chociaż eksperci nie zalecają stosowania złączek z materiałów innych niż te stosowane do produkcji rur, ale nadal jest to dozwolone. Złączki mosiężne doskonale nadają się do łączenia rur miedzianych. Miedź może bezpiecznie łączyć rury wykonane z dowolnego rodzaju materiału. Nie wpłynie to na niezawodność połączenia.
Najważniejsze jest, aby uniknąć połączenia elementów miedzianych z zagięciami niestopowej stali ocynkowanej. W oddziaływaniu tych dwóch metali procesy korozyjne są natychmiast uruchamiane, co negatywnie wpływa na trwałość produktów.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Zastosowanie łączników w połączeniach gwintowanych
Spawana kolanka
Kołnierz przyłączeniowy do rur
Złączki do łączenia rur bez spawania
Armatura na rynku w formie i celu ma kilka opcji:
- Sprzęgła - elementy zainstalowane w prostych odcinkach do łączenia rur o równej średnicy.
- Koszulki - konstrukcje z trzema wyjściami, które zmieniają kierunek rurociągu i tworzą odgałęzienie z odgałęzienia głównego w jednym kierunku.
- Krzyże - konstrukcje z czterema wyjściami dzielą przepływ na kilka „wiązek”, zapewniając odgałęzienie od głównej autostrady w prostopadłych kierunkach.
- Adaptery - są przeznaczone do łączenia elementów o różnych średnicach.
- Armatura - w razie potrzeby zaczepić sztywną rurę za pomocą elastycznego węża.
- Stuby - w razie potrzeby zastosować szczelne uszczelnienie końców rur.
Aby zmienić kierunek rurociągu w zakresie 45-90 °, instalowane są zarówno kwadraty, jak i piony.
Aby dopasować końce rur o identycznej średnicy, instalowane są bezpośrednie łączniki, a do łączenia elementów o różnych rozmiarach, przejściówki (na przykład 1 ″ / 3/4 ″)
Zakres rozmiarów nominalnych otworów produkowanych przez producentów armatury jest dość szeroki i waha się od 8 do 125 mm.
Specyfika łączników rurowych:
- produkty D 16–63 mm stosować tam, gdzie ciśnienie nie osiąga 16 atmosfer;
- kształtki D 75-125 mm stosowany do rurociągów, w których ciśnienie wynosi 10 atmosfer.
Wszystkie rozmiary rurowych produktów metalowych są zgodne z aktualnym GOST 8996-75. Zgodnie z tym dokumentem normatywnym produkcja łączników o średnicy wewnętrznej 150 mm jest również dozwolona na indywidualne zamówienie.
Jeśli rozmiar rury jest podany w calach, oznacza to wartość średnicy zewnętrznej. Jeśli w innych jednostkach miary - milimetrach, to jest to wskaźnik wewnętrznej sekcji produktu.
Ważny punkt! Niezależnie od projektu, przy zakupie armatury należy zwrócić uwagę na fakt, że zarówno zewnętrzna, jak i wewnętrzna powierzchnia nie mają żadnych skorup i obcych wtrąceń. Płaszczyzny końcowe elementów łączących muszą być ściśle prostopadłe do osi przejść.
Główne rodzaje okuć
W zależności od metody połączenia z metalową rurą istnieje kilka rodzajów złączek: spawanych, karbowanych, gwintowanych i kołnierzowych. Każda z nich ma swoje zalety i wady.
Złącza spawane
Złącza spawane, zwane łącznikami segmentowymi, należą do elementów nierozłącznych. Nie wolno ich demontować ani wykorzystywać ponownie. Części segmentowe stosuje się w rurociągach pracujących w temperaturach od -70 ° C do + 450 ° C przy ciśnieniu roboczym układu w granicach 16 MPa.
Główną różnicą między takimi produktami jest to, że ich końce mają gładką powierzchnię. Zasada wyboru opiera się wyłącznie na tożsamości cech i rozmiarów połączonych rur i elementów łączących.
Spawany typ złączek pod względem zakresu rozmiarów jest najbardziej uniwersalny, ponieważ praktycznie nie ma żadnych ograniczeń w średnicy
Złączki do spawania są używane podczas układania połączeń umieszczonych wewnątrz konstrukcji i nie wymagają wymiany elementów konstrukcyjnych przez długi czas.
Ze względu na złożoność instalacji złącza spawane są stosowane na rurociągach przemysłu naftowego i gazowego. Aby stworzyć szczelne połączenia, instalację powierzono wykwalifikowanym specjalistom pracującym na specjalnym sprzęcie.
Elementy gwintowane
Złączki gwintowane nadające się do łączenia rur ze stali gazowej i wodnej produkowane są z cylindrycznym gwintem. Stosuje się je do montażu autostrad, których temperatura transportowanej cieczy nie przekracza + 175 ° C. Zazwyczaj ten rodzaj połączenia wybiera się dla rurociągów o średnicy do 50 mm.
Nić można nakładać zarówno na wewnętrzne, jak i zewnętrzne ściany produktu; jego długość może być dowolna i zależy od wymiarów łączonych części i materiałów
Złączki gwintowane ze stali nierdzewnej są szeroko stosowane w budownictwie, przemyśle chemicznym, naftowym i gazowym. Ale znalazły one główne zastosowanie właśnie przy układaniu sieci wodociągowych i systemów grzewczych.
Wśród początkujących rzemieślników i nieprofesjonalnych hydraulików popularna jest prosta w użyciu metoda połączenia, zwana „amerykańską”. Otrzymał swoją nazwę na cześć kraju, w którym został opatentowany. Głównymi elementami takiego połączenia są korpus i nakrętka łącząca.
Aby zapobiec samoczynnemu poluzowaniu konstrukcji, kolejna stalowa złączka jest nakręcona na nakrętkę główną - nakrętkę zabezpieczającą. Naciska i naprawia szczegóły
Jedną połówkę „amerykańskiej” przykręca się na krótkim gwincie pierwszej rury, a drugą na rurze powrotnej. Następnie obie połówki są skręcane za pomocą nakrętki złączkowej noszonej na złączce. Wysoki stopień uszczelnienia osiąga się za pomocą szczeliwa. Ale aby to poprawić, wielu mistrzów wciąż „w starym stylu” układa włókna lniane.
Cechy złącz zaciskanych
Rury można niezawodnie połączyć bez spawania i gwintowania, instalując złączki zaciskane. Są one dostępne z jednym lub dwoma o-ringami wykonanymi z elastycznych, elastycznych materiałów. Najczęściej stosuje się je w razie potrzeby, dopasowując elementy rurociągu o tej samej średnicy.
Elementy wyposażone w jeden pierścień służą do układania domowych instalacji wodociągowych, z dwoma - do opasywania rur wysokociśnieniowych (+)
Konstrukcja elementów zaciskanych do rurociągów stalowych praktycznie nie różni się od złączek do rur metalowo-plastikowych lub „braci” polimerów.
Zawiera trzy główne elementy:
- mieszkaniowy;
- pierścień zaciskowy i nakrętka zaciskowa
- uszczelka.
Zasada łączenia odcinków rur za pomocą złączek zaciskanych opiera się na tym, że pierścień uszczelniający i gumowa uszczelka przylegają do powierzchni poprzez dociśnięcie nakrętki złączkowej. Pierścień zaciskany zaciskany jest za pomocą prasy ręcznej lub automatycznej.
Podczas łączenia rur poprzez instalację złączek zaciskanych dopuszczalne jest odchylenie od osi do trzech stopni.
Dzięki ścisłemu dopasowaniu elastycznej uszczelki dociśniętej przez pierścienie zaciskowe i korpus złączki zaciskanej powstaje szczelne połączenie
Pod względem wytrzymałości mechanicznej metoda zaciskania nieco traci to samo połączenie spawane lub gwintowane. Aby oderwać rurę od węzła, wystarczy trochę wysiłku fizycznego.
Z tego powodu złączki zaciskane są rzadko stosowane w budowie rurociągów przeznaczonych do transportu ciepłej wody.
Elastyczny o-ring zawarty w pakiecie złączek zaciskanych jest przeznaczony do pracy w temperaturach do 100 ° C. Długotrwała ekspozycja na wysoką temperaturę powoduje, że guma traci swoje właściwości. W rezultacie szczelność połączenia jest zerwana.
Wprawdzie złączki zaciskane należą do systemów składanych, ale w przypadku awarii jednego z elementów konstrukcyjnych należy wymienić całą jednostkę.
Projektowanie kształtek kołnierzowych
Połączenie kołnierzowe nie jest gorsze pod względem wytrzymałości i trwałości. Z tego powodu z powodzeniem stosuje się go w instalacjach systemów transportujących agresywne media pod wysokim ciśnieniem.
W komunikacji domowej - w systemach zaopatrzenia w wodę i ogrzewania - jest stosowany dość rzadko. Wynika to z faktu, że grubość rurociągu wzrosła ze względu na dużą średnicę kołnierza, staje się niewygodna z punktu widzenia instalacji i nieatrakcyjna z punktu widzenia estetyki.
Kołnierze są konstrukcjami prefabrykowanymi, których głównym elementem są podkładki metalowe z występami, rowkami i odpowiednimi wnękami na powierzchni
Zestaw okuć obejmuje:
- sparowane dyski;
- nakrętki ze śrubami do dokręcania płaszczyzn;
- uszczelka wykonana z gumy, grafitu lub paronitu.
Liczba i rozmiar otworów na śruby połączeń kołnierzowych jest ustalana przez producenta zgodnie z GOST. Mocowanie samego zbrojenia do rury odbywa się najczęściej przez spawanie lub za pomocą gwintu nałożonego na wewnętrzną powierzchnię kołnierza.
Jeśli porównasz te typy, najczęściej są to złącza zaciskane i gwintowane. Sekret takiej popularności leży w zdolności do tworzenia szczelnych połączeń, a także ponownego demontażu produktów w celu ich ponownego użycia.
Ponadto montaż takich usuwalnych elementów jest łatwiejszy i szybszy niż w połączeniach spawanych.
Technologia montażu do montażu gwintowanego
Montaż stalowej złączki na rurze nie jest niczym wielkim. Rozważmy na przykład technologię montażu złącza gwintowanego.
Zestaw narzędzi wymaganych do pracy:
- obcinak do rur stalowych;
- klucze gazowe i nastawne;
- ręczny śrubokręt wyposażony w uchwyt;
- materiał uszczelniający.
Aby zwiększyć szczelność połączenia gwintowego rurociągów przeznaczonych do transportu zimnej i ciepłej wody, stosuje się pasmo lnu impregnowane minium lub taśmą FUM.
W przypadku tułowia z czynnikiem chłodzącym, którego temperatura wynosi powyżej 100 ° C, jako szczeliwo stosuje się lniany pas impregnowany grafitem, przeplatany sznurem azbestowym.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Asortyment kształtek do rur stalowych
Gwint metryczny na rurze stalowej
Gwintowanie w obiekcie
Kolanka do liniowego łączenia elementów rurociągu
Gwintowniki i gwintowniki
Zestaw hydrauliczny do gwintowania
Uszczelka gwintowana
Dokręcanie złącza kluczem przesuwnym
Proces instalacji obejmuje kilka podstawowych kroków:
- Rura jest zaciśnięta w klipsie. Nici są cięte na końce wstępnie obrobione olejem suszącym.
- Materiał uszczelniający jest nawinięty cienką warstwą wzdłuż nici.
- Na końcu pierwszej rury, obrobionej wstępnie suszącym olejem lub farbą olejną, przykręć tuleję, aż zakleszczy się w biegu.
- Zadokuj koniec drugiej rury, owinięty w ten sam sposób, przekręcając drugą gałąź złącza, aby zablokować się w biegu.
Sprzęgło jest najpierw skręcane ręcznie, a następnie wzmacniane kluczem do rur. Rezultatem jest połączenie, w którym końce rur wkręcone w tuleję spotykają się, ale nie przylegają do siebie.
Po zakończeniu prac naprawczych pozostaje tylko sprawdzenie jakości połączeń. Aby to zrobić, otwórz kran i wypełnij system. W przypadku wykrycia wycieków na połączeniu dokręcić nakrętki zabezpieczające. Jeśli wysiłki nie przyniosły pożądanego rezultatu, lepiej jest ponownie zainstalować połączenie.
Subtelności instalacji złącza zaciskanego
W sytuacji, gdy gwint na rurze zgnił i nie jest praktyczne jego przecięcie, zainstalowanie tulei zaciskanej będzie uniwersalnym rozwiązaniem.
Instalowanie złączki zaciskanej jest korzystną opcją w sytuacji, gdy trzeba podłączyć rury lub sprzęt bez użycia gwintów
Aby poprawnie zainstalować złącze zaciskane, instalacja odbywa się w następującej kolejności:
- Łączony odcinek rury jest oczyszczany z zadziorów, przetwarzając zarówno zewnętrzną powierzchnię produktu, jak i wewnętrzną.
- Koniec rury jest wkładany do korpusu łącznika, ustawiając go tak, aby środkowa część złącza ściśle pasowała do złącza.
- Pierścień zaciskany jest ciągnięty na rurę.
- Na wynikowy segment nakłada się zaciskane nakrętki. Poruszając się wzdłuż gwintu, nakrętka wcisnie zaciskany pierścień do rury, tworząc szczelne połączenie.
Podczas dokręcania nakrętki nie używaj nadmiernej siły. W przeciwnym razie nakrętka przeniesie połączenie lub po prostu pęknie.
Procedura instalacji za pomocą tulei gwintowanej:
Technologia dokowania bezgwintowego:
Opisaliśmy podstawowe metody łączenia rur stalowych poprzez montaż złączek. Najlepszą opcję należy wybrać na podstawie warunków konkretnej sytuacji.
Czy masz osobiste doświadczenie w montażu rur stalowych za pomocą kształtek? Chcesz się podzielić swoją wiedzą lub zadawać pytania na ten temat? Proszę zostawiać komentarze i brać udział w dyskusjach - formularz opinii znajduje się poniżej.