Nowoczesne biura, budynki mieszkalne, budynki przemysłowe muszą zapewniać normalną wymianę powietrza i odpowiednią wentylację. Do budowy zorganizowanego systemu instalowane są kanały. Są instalowane zarówno wewnątrz budynków, jak i na zewnątrz. Ale w domu potrzebny jest kompletny system wentylacji, zgadzasz się z tym?
Znając zasady rozmieszczenia systemu i niuanse łączenia kanałów w określonej kolejności, możliwe będzie stworzenie funkcjonalnej sieci wentylacyjnej. Ale jak to zrobić dobrze? Pomyślmy o tym razem - w tym artykule omówiono rodzaje kanałów powietrznych używanych do tworzenia systemów wentylacyjnych.
Ponadto szczegółowo analizowane są szczegóły instalacji elastycznych i sztywnych kanałów. Dla jasności artykuł został uzupełniony zdjęciami tematycznymi, schematami, szczegółowymi instrukcjami wideo dotyczącymi instalowania i zabezpieczania kanałów powietrznych.
Zasada klasyfikacji kanału powietrznego
Kanały nazywane są systemem rurowym, przystosowanym do przepływu powietrza przez niego i ułożonym w określony sposób.
Są stosowane w instalacjach systemów wentylacyjnych w domowych sieciach kanałów z systemów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, a za ich pomocą łączą okapy przemysłowe i kuchenne, są stosowane w systemach ogrzewania powietrznego.
W zależności od projektu są one podzielone na okrągłe i prostokątne. Okrągłe kanały powietrzne są ergonomiczne, powietrze porusza się wzdłuż nich prawie bezgłośnie, wibracje podczas pracy są nieznaczne.
Połącz elementy kanału o okrągłym przekroju bez użycia dodatkowych elementów.
Galeria obrazów
Zdjęcie z
Kanały służą do formowania ukierunkowanego przepływu powietrza, który jest transportowany w celu dostarczenia lub usunięcia z pomieszczeń przez kanały
Instalacja systemów wentylacyjnych z kanałami powietrznymi odbywa się głównie w sklepach przemysłowych przemysłu spożywczego i chemicznego, w serwisach samochodowych i warsztatach pracujących z substancjami łatwopalnymi i toksycznymi
Za pomocą kanału okap jest połączony z systemem wentylacyjnym w celu odprowadzenia powietrza wywiewanego na zewnątrz pomieszczenia
Kanały powietrzne nawiewnych systemów wentylacyjnych są wyposażone w kratki, przez które świeże powietrze jest dostarczane do pomieszczenia
W warunkach domowych kanały powietrzne są najczęściej stosowane w kuchniach podczas instalowania systemu wymuszonego z okapem
W domach prywatnych kanały powietrzne są stosowane w systemach wentylacyjnych konstrukcji powierzchniowych i podziemnych. Są instalowane głównie tam, gdzie wymagany jest sztucznie stymulowany system wentylacji.
Jeśli otwory drzwi i okien w łaźniach, mieszkaniach, domach wiejskich są wykonane przy użyciu szczelnych plastikowych konstrukcji, konieczne jest po prostu urządzenie wentylacyjne z kanałami powietrznymi
Kanały powietrzne są układane zarówno otwarte, jak i ukryte, tj. z ich umieszczeniem w skrzynkach, w konstrukcjach budowlanych, za podwieszanymi sufitami lub w przegrodach z płyt kartonowo-gipsowych
System wentylacji kanałowej
Wentylacja przemysłu spożywczego
Podłączenie kanału do okapu
Kratki wentylacyjne
Plastikowy kanał w kuchni
Kanał powietrzny w piwnicy prywatnego domu
Kanały powietrzne z kapturem w poczekalni
Układanie kanałów za fałszywym sufitem
Prostokątny przekrój kanału jest preferowany, gdy system musi być niewidoczny poprzez ukrycie go pod wykończeniem.
Ten i zadowalający poziom przepustowości wynika z ich wyboru przy instalacji systemu wentylacji w budynkach mieszkalnych. Ponadto kanały są sztywne i elastyczne.
Kanały metalowe o prostokątnym przekroju mają typowe wymiary od 10 x 10 do 400 x 320 cm. Łączniki bezpośrednie mają długość od 1 do 2,5 m
W pierwszym przypadku przekrój może być okrągły lub prostokątny, a drugi w przekroju może mieć tylko okrąg. Ich użycie jest właściwe w punktach oddziału. Elastyczne kanały powietrzne (faliste) produkowane są głównie z folii aluminiowej „poliestrowej”, choć istnieją również produkty wykonane z silikonowej „tekstylnej” gumy odpornej na agresywne chemikalia.
Są one podłączone bezpośrednio do kratek anemostatów nawiewno-wywiewnych wentylatorów bezpośrednio, ale czasami, aby podłączyć taki kanał powietrzny do głównego systemu, potrzebne są dodatkowe elementy montażowe.
Wewnątrz powierzchnia elastycznych kanałów nie jest szczególnie gładka, więc zwiększony opór aerodynamiczny powoduje dodatkowy hałas.
Elastyczne kanały mogą być montowane na ramie lub bezramowe. Rama tworzy drut - polimer lub stal. Drut skręcony w sprężynę jest przykryty taśmą lub polimerem z tworzywa sztucznego. Ten rodzaj rur jest czasami wyposażony w powłokę - izolującą ciepło lub pochłaniającą dźwięk.
Struktura elastycznych kanałów jest wielowarstwowa. Dla większej sztywności pomiędzy warstwami umieszcza się drut stalowy. Najczęściej kanały wentylacyjne w budynkach mieszkalnych są układane z rur PCV o wysokich właściwościach pochłaniających dźwięk i izolujących ciepło.
Falistość stosuje się w miejscach, w których prędkość powietrza nie przekracza 30 m / s, a ciśnienie nie przekracza 5 t. Pa.
Kanały powietrzne w swojej konstrukcji można budować „w postaci szybów wentylacyjnych” i zewnętrznych „układanych na ścianach i sufitach. Pierwszy znajduje się wewnątrz ścian.
Aby działały wydajnie, ich powierzchnia wewnątrz powinna być możliwie gładka, „a następnie powietrze będzie swobodnie krążyć” bez żadnych ingerencji. Na dole szybu znajduje się otwór, który pozwala wyczyścić kanał.
Przewody podwieszane i przymocowane służą do montażu kanałów zewnętrznych. Są zespołem złożonym z rur i łączników o różnych rozmiarach i kształtach. Na podstawie takiego znaku „obecności izolacji” kanały powietrzne są izolowane i bez izolacji.
Opierając się na projekcie pomieszczeń i cechach konstrukcyjnych budynku, wybierają konkretny typ kanału.
a-s - montaż poziomych kanałów powietrznych; i-k - kanały pionowe; a oraz - mocowanie do ścian; b, c, d, k - utrwalenie do kolumn; d, c - do sufitów; e, s - do formularzy i uruchomień. Elementy projektu: 1 - konsola; 2 - ciąg; 3 - kołnierz; 4 - kanał powietrzny; 5 - trawers; 6 - śruba sprzęgająca; 7 - nakładka
Instalacja systemu musi być poprzedzona wysokiej jakości obliczeniami aerodynamicznymi. Konieczne będzie określenie ciśnienia w układzie, objętości mas powietrza przechodzących przez kanał, jego przekroju i rodzaju wymiany powietrza.
Obliczenia aerodynamiczne kanału
Aby określić rozmiar kanału w kontekście, potrzebujesz szkicowej wersji sieci lotniczej. Najpierw oblicza się pole przekroju.
W przypadku rury okrągłej średnicę określa się ze wzoru:
D = √4S / π
Jeśli zostanie znaleziony przekrój prostokątny, jego obszar zostanie znaleziony poprzez pomnożenie długości boku przez szerokość: S = A x B.
Po obliczeniu przekroju i zastosowaniu wzoru S = L / 3600 V znajdź objętość zastępowanego powietrza L wmᶾ / h.
Zaleca się przyjmowanie prędkości przepływu powietrza w kanale w obszarze kratki nawiewnej w zakresie od 2 do 2,5 m / s dla biur i mieszkań oraz od 2,5 do 6 m / s w produkcji.
W głównych kanałach powietrznych - od 3,5 do 6 w pierwszym przypadku, od 3,5 do 5 - w drugim i od 6 do 11 m / s - w trzecim. Jeśli prędkość przekroczy te wskaźniki, poziom hałasu wzrośnie powyżej wartości standardowej. Współczynnik 3600 koordynuje sekundy i godziny.
Stosowanie wartości tabelarycznych uprości proces obliczania. Czasami w celu zmniejszenia hałasu w systemie stosuje się rury o przekroju przekraczającym obliczony rozmiar. Z ekonomicznego punktu widzenia taka decyzja jest nieracjonalna. Kanały wolumetryczne kosztują więcej i kradną przestrzeń
Ze stołu, koncentrując się na prędkości przepływu powietrza, możesz pobrać szacunkowe zużycie masy powietrza.
Możesz być także zainteresowany szczegółowymi informacjami na temat obliczania powierzchni kanałów powietrznych z przykładami obliczeń omówionymi w naszym innym artykule.
Funkcje instalacji kanałowej
Niezależnie od rodzaju i funkcji przypisanych do systemu wentylacyjnego, głównym zadaniem transportu powietrza jest wykonanie kanałów do przenoszenia w nim przepływu powietrza. Ze wszystkich prac instalacyjnych w systemie najtrudniejszą częścią jest instalacja kanałów powietrznych.
Nawet przy poprawnie wykonanym obliczeniu, po naruszeniu technologii, nigdy nie wyjdzie na jaw, aby stworzyć system, który działa bezawaryjnie.
Oprócz głównych zadań wentylacja może wykonywać szereg dodatkowych funkcji:
- monitorować czystość powietrza dostarczanego do pomieszczenia;
- utrzymać określony procent wilgoci;
- wolne powietrze od wszystkich zanieczyszczeń, które są usuwane z budynku.
W przypadku wentylacji wyciągowej potrzebny jest tylko jeden kanał. W układzie zasilania i wywiewu wymagane będą dwa niezależne kanały powietrzne, aby zapewnić, że jeden z nich odbierze czyste powietrze, a drugi pozostawi zużyte powietrze.
Układanie kanałów zasilania, wywiewu i wentylacji kombinowanej odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami. Urządzenia wywołujące ruch powietrza są instalowane albo przy wejściu do systemu, albo przy wyjściu z pomieszczenia
Ogólne zasady instalacji
Istnieją dokumenty określające wymagania dotyczące instalacji i eksploatacji kanałów. Obejmują one SP 60.13330 i SP 73.13330.2012. Pierwszy nazywa się „Ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja”, a drugi to „Wewnętrzne systemy sanitarne budynków”.
Ponadto „producenci” produkujący kanały powietrzne „dołączają do nich swoje instrukcje.
Wymagania podlegające ścisłej zgodności obejmują:
- Pełne rozciąganie elastycznych kanałów podczas instalacji.
- Brak ugięcia, aby uniknąć utraty ciśnienia.
- Obowiązkowe uziemienie pień ma zdolność gromadzenia elektryczności statycznej.
- Nie planuj instalowania elastycznych i półsztywnych kanałów, jeśli pionowy odcinek systemu jest trasą obejmującą więcej niż 2 piętra.
- Instaluj wyjątkowo sztywne rury w piwnicach „piwnicach” w konstrukcjach betonowych w miejscach kontaktu z ziemią.
- Na etapie projektowania i podczas instalacji przewodów elastycznych i innych należy wziąć pod uwagę, że ścieżka powietrza jest spiralą w działającym systemie wentylacyjnym.
- Podczas pokonywania zakrętów połóż promień równy co najmniej dwóm średnicom rury.
- Przeprowadź kanał przez ściany za pomocą specjalnych metalowych tulei i adapterów.
- Przewód uszkodzony podczas instalacji ‚należy wymienić.
Najczęściej kanały powietrzne są przymocowane do ścian „sufitu” w przestrzeni między kratownicami sufitowymi. Pozostaje niezmienione, że środek kanałów i płaszczyzna konstrukcji muszą pozostać równoległe względem siebie.
Przepisy regulują również minimalną odległość od kanału powietrznego do innych konstrukcji.
Minimalne odległości można pobrać ze stołu. Należy zauważyć, że gdy kanały przechodzą przez konstrukcje budowlane, wszystkie połączenia muszą zostać usunięte z punktów przejścia o co najmniej metr
Podczas układania kanałów możliwe są 2 opcje. Po pierwsze, połączone rury tworzą system ze wspólną rurą wylotową. Drugi - każdy pokój ma indywidualny kanał.
Rodzaje połączeń dla sztywnych kanałów
Podczas instalowania systemu wentylacji zaleca się wykonanie jak najmniejszej liczby połączeń. Połącz kanały powietrzne z kołnierzem i wspornikami mocującymi.
W pierwszym przypadku złączki i końce rur są uzupełniane kołnierzami, a następnie łączone za pomocą śrub samogwintujących „nitami”, umieszczanymi co 200 mm lub za pomocą spawania. Zastosowanie uszczelek gumowych służy jako uszczelnienie kołnierzy.
Produkcja kołnierzy jest procesem złożonym i niezbyt opłacalnym dla producenta.
Do tworzenia połączeń kołnierzowych nie należy podejmować, nie mając doświadczenia w wykonywaniu takich prac. Jeśli je weźmiesz, popraw je na ziemi, a następnie zawieś gotową konstrukcję
Połączenie bandażowe lub bezklejowe jest bardziej opłacalne zarówno pod względem finansowym, jak i czasowym. Zapewnia nałożenie na staw bandaża, który jest cienkim metalowym paskiem lub szyną. Ten rodzaj połączenia również nie jest idealny.
Najważniejsze jest to, że szczelność jest niska, przez co połączenia stają się miejscami wyciekania powietrza, a przy ujemnych temperaturach gromadzi się tutaj kondensat.
Podczas tworzenia węzłów połączeń zarówno sztywnych, jak i elastycznych przewodów ważne jest zapewnienie szczelności i wyeliminowanie przecieków w punktach połączenia z urządzeniem
Istnieje trzeci sposób połączenia podczas instalowania sztywnych kanałów - autobus i narożnik. To wynalazek inżynierów Metz z Niemiec. Teraz skutecznie zdobywa popularność dzięki dwóm pierwszym metodom. Do cięcia opon nie potrzebujesz drogiego sprzętu, a narożnik wykonuje się przez tłoczenie.
Metody montażu w kanałach
Istnieją 4 sposoby naprawy kanałów:
- spinka do włosów plus profil;
- spinka do włosów i trawers;
- spinka do włosów plus zacisk;
- taśma perforowana.
Pierwsza z tych metod jest stosowana przez profesjonalistów. Używany profil ma L. lub W kształcie litery Z. Formularz. Drugi jest mocowany głównie przez ciężkie kanały. Zmniejsza obciążenie elementów złącznych i zapewnia dodatkowe sztywne podparcie dla narożnika skrzynkowego „zainstalowanego pod dolnym narożnikiem.
W miejscu zamocowania profilu umieszczane są gumowe uszczelki. Są one potrzebne do zmniejszenia hałasu i tłumienia wibracji.
Zdjęcie pokazuje, jak naprawić kanały powietrzne za pomocą kołków i różnych kształtów profili. Ta metoda jest preferowana przez wszystkich innych.
Podczas instalowania kanałów izolowanych cieplnie i akustycznie, gdzie szerokość linii jest większa niż 60 cm, stosuje się drugą metodę mocowania. Obciążenie z samego kanału spada na belkę, a kołki są zabezpieczone przed ruchami poziomymi.
Dla lepszej izolacji od hałasu wymagany jest również profil gumowy. Umieść go między korpusem kanału a trawersem.
Aby zainstalować okrągłe kanały - proste lub izolowane, stosuje się trzecią metodę - spinkę do włosów i zacisk. Na małych odcinkach kanału „wykonanych z elastycznych rur” można to zrobić tylko za pomocą zacisków. Prostym i tanim sposobem jest mocowanie za pomocą taśmy perforowanej.
Dziurkowana taśma upraszcza pracę i pozwala instalować kanały w krótszym czasie. Ma otwory na śruby i nity
W przypadku kanału okrągłego pętla wykonana jest z taśmy perforowanej, a w przypadku kanału prostokątnego są one połączone śrubami. Zastosuj tę metodę do systemów o średnicy nie większej niż 20 cm, ponieważ konstrukcja nie ma wystarczającej sztywności.
Z tyłu kanał jest przymocowany bezpośrednio do konstrukcji sufitowych za pomocą połączenia kotwowego lub za pomocą zacisku.
Elastyczny montaż rur
Elastyczne kanały są łatwiejsze do zainstalowania niż sztywne.
Technologia składa się z następujących operacji:
- Ciąć. Przewód powietrzny „w celu polepszenia właściwości aerodynamicznych” zmierzyć i oznaczyć długość. Następnie wykonaj cięcie na zakręcie.
- Znajomości. Kanał powietrzny nakłada się na dyszę z wejściem minimum 5 cm Jednocześnie należy wziąć pod uwagę kierunek ruchu powietrza oznaczony kolorowym znakiem na elastycznej rurze. Prawidłowa instalacja zmniejsza poziom hałasu w systemie.
- Opieczętowanie. Uszczelnij złącze za pomocą szczeliwa lub specjalnej taśmy aluminiowej.Zamocuj kanał za pomocą opaski zaciskowej.
W przypadku instalowania izolowanych węży stosuje się tę samą technologię, ale po odcięciu kanału lub połączeniu jego odcinków warstwa izolacyjna jest wstępnie owinięta.
Naga rama jest łączona lub cięta, połączenie jest uszczelniane i dopiero wtedy izolacja jest przywracana na swoje miejsce. Następnie należy go naprawić i zaizolować.
Elastyczna izolowana termicznie tuleja jest stosowana w systemach wentylacji wyciągowej „kondycjonowanie” i do zasilania powietrzem. Warstwa izolacji termicznej zapobiega utracie ciepła i kondensacji
Punkty zaczepienia powinny znajdować się w odległości 1,5 - 3 m od siebie. Zginanie między nimi jest dozwolone nie więcej niż 5 cm na 1 m. Jeśli kanał jest równoległy i nad konstrukcjami sufitowymi, odległość między osiami zacisków wynosi 100 cm.
Gdy kanał zajmuje pozycję pionową, odległość między elementami mocującymi jest zwiększona do maksymalnie 180 cm. Pokrycie kanału za pomocą zacisku nie może być mniejsze niż ½ średnicy pierwszego.
Jeśli chcesz skręcać, potrzebujesz największego możliwego promienia. Wraz ze spadkiem tego parametru ciśnienie spada. Optymalnie, gdy promień gięcia wynosi 2 średnice rury.
Często zagięcia elastycznych kanałów są wykonywane bezpośrednio za połączeniem rury z kanałem. Jeśli wykonasz to przejście pod niewielkim kątem, metalowe kanały mogą pęknąć. Duża liczba takich związków spowoduje znaczną stratę ciśnienia.
Elastyczny przewód, który nie jest narażony na warunki atmosferyczne i promieniowanie ultrafioletowe, nie wytrzyma długo, jeśli zostanie zainstalowany na zewnątrz.
Elastyczny przewód „wykonany z metalowej taśmy poliestrowej” w kontakcie z rurą grzewczą z pewnością zwisnie i szybko się starzeje. Nie dopuszczaj do kontaktu kanałów powietrznych wykonanych z różnych metali - wpływa to również negatywnie na ich żywotność.
Znaczące uszkodzenie elektryczności statycznej w przewodach syntetycznych. Przy dużej akumulacji i wyładowaniu może nawet dojść do wybuchu. Taka sytuacja jest możliwa, gdy w powietrzu, poruszając się ze znaczną prędkością, pojawiają się opary naturalnych rozpuszczalników.
Uziemienie pomoże w tym przypadku. Aby to zrobić, przewód uziemiający jest podłączony do drutu tworzącego ramę kanału. Jeśli jest to instalacja wydechowa umieszczona nad urządzeniem, do jego korpusu doprowadzany jest drut spiralny.
Tutaj zobaczysz, jak specjaliści instalują przewody:
Kanały z tworzywa sztucznego i ich instalacja:
Ważne jest, aby początkowo mieć kompetentny projekt układania kanałów. Po zapoznaniu się z rodzajami i funkcjami instalowania różnych rodzajów kanałów powietrznych możesz samodzielnie poradzić sobie z instalacją prostego systemu.
Duże i złożone projekty najlepiej pozostawić profesjonalistom.
Czy masz nie tylko wiedzę teoretyczną, ale także praktyczne doświadczenie w instalowaniu kanałów wentylacyjnych? Być może zauważyłeś rozbieżność w informacjach lub błędy techniczne w recenzowanym materiale? Napisz do nas o tym w komentarzach pod artykułem.
Jeśli masz pytania lub chcesz wyjaśnić pewne kwestie związane z instalacją kanałów, poproś o radę - postaramy się Ci pomóc.