Każdego roku rośnie liczba wieżowców wraz z ich możliwą liczbą kondygnacji. Im wyższa osoba „wspina się”, tym droższe jest mieszkanie. Ale jednocześnie nie wszystkie nowoczesne korzyści są dostępne dla szczęśliwych właścicieli panoramicznego widoku na miasto. Dokumenty ustawodawcze stosowane do ścisłego regulowania, na której podłodze domy są gazyfikowane, jednak normy i przepisy ciągle się zmieniają, dane dokumentów rekomendujących i wiążących są różne.
Zgadzam się, że opierając się na przykład na długo oczekiwanym mieszkaniu w nowym budynku, chcę z góry poznać wszystkie niuanse i możliwości techniczne.
Kiedy w każdym mieszkaniu pojawia się „niebieskie paliwo”, czy możliwe jest zgazowanie całego wieżowca za pomocą autonomicznego zbiornika gazu, do którego piętra dociera główny gaz i jakie dokumenty standaryzują zasady dostarczania mu MKD? Postaramy się szczegółowo odpowiedzieć na te i wiele innych pytań.
Dokumenty regulujące zgazowanie
Prawo stanowi, że na terenie oficjalnie zarejestrowanym jako IZHS nie można wznosić domów, których kondygnacje powyżej poziomu podstawowego przekraczają 3 poziomy lub 12 metrów od ziemi do poziomu kalenicy dachu.
Nawet zgodnie ze starymi przepisami i przepisami ograniczenia dotyczące gazyfikacji zaczęły się dopiero od 5. piętra. Dlatego na początku, dyskutując, która podłoga lub materiał nad poziomem gruntu, nie można przeprowadzić gazu, celowo odłożyliśmy indywidualną budowę mieszkań i zaczęliśmy rozmawiać o możliwościach wyposażenia budynków mieszkalnych, począwszy od poziomu 5.
Na początek zajmiemy się autonomicznym zaopatrzeniem w gaz.
Instalacja autonomicznego zasilania gazem MKD za pomocą zbiorników jest uznawana za niezawodne źródło dostaw gazu. Tak więc od 1952 r. Nie doszło do żadnej eksplozji odpowiednio wyposażonego zbiornika gazu
„Przepis techniczny dotyczący bezpieczeństwa domowych urządzeń gazowych” w paragrafach 1.2 i 1.3 stwierdza się, że paliwo może być dostarczane z instalacji zbiorników do budynków do 10 pięter, w przypadku instalacji balonów grupowych nie więcej niż 5 pięter.
Oznacza to, że autonomiczne zaopatrzenie jest możliwe z 5 do 10 pięter, w zależności od rodzaju urządzeń używanych w dystrybucji, jest mało prawdopodobne, że możesz ustawić dostawę powyżej.
Jednym z pierwszych dokumentów normalizujących dostawy gazu do wieżowców był SNiP 2.08.01-89 „Budynki mieszkalne”. Ma weto na temat instalacji kotłów gazowych i rur prowadzących do nich powyżej 5. piętra, jednak kuchenki gazowe mogą być instalowane do 11.
Dokument utracił moc w 2003 r., Został zastąpiony przez SNiP 31.01.2003 „Budynki mieszkalne wielorodzinne”Nawiasem mówiąc, zarejestrowane jako obowiązkowe na poziomie stanu.
Ale tam też napisano, że w domach o wysokości 11 pięter wolno instalować urządzenia elektryczne do gotowania. Jednocześnie dozwolone są kotły z zamkniętą komorą spalania. Nawiasem mówiąc, z jakiegoś powodu wiele osób twierdzi, że ten dokument, podobnie jak w 1989 r., Całkowicie zakazał dostaw gazu w wieżowcach.
Kolejną niesamowitą rzeczą jest to te 2 dokumenty są nadal zalecane i cytowane jako istotne, chociaż oba zakończyły swoje działanie.
Należy pamiętać, że pod pewnymi warunkami i niemożnością ustalenia innego źródła, nawet ze starym SNiP, dozwolone były kotły z zamkniętą komorą spalania
Ale zamiast nich pojawiło się wspólne przedsięwzięcie na 2011 r., A następnie na 2016 r. I właśnie w zaktualizowanej wersji akapit dotyczący wysokości zgazowania został zasadniczo zniesiony. Nie odzwierciedlają one w żaden sposób informacji, na której podłodze zapasy „niebieskiego” paliwa są ograniczone.
A 6 czerwca 2019 r. Na mocy Ministerstwa Budownictwa został wprowadzony w życie SP 402.1325800.2018 „Budynki mieszkalne. Zasady projektowania systemów zużycia gazu ”przeznaczony na autostrady, na których gaz jest wykorzystywany jako surowiec zgodnie z GOST 5542 o ciśnieniu do 0,005 MPa włącznie. Jest to tylko jeden z tych przypadków, w których wspólne przedsięwzięcie jest wpisane do rejestru jako obowiązkowe.
I od razu możesz zwrócić uwagę na paragrafy 5.16-5.18, które zawierają instrukcje dotyczące umieszczania urządzeń zużywających gaz, w MKD o wysokości nie większej niż 28 metrów. Nie ma jednak zakazów instalacji przekraczających tę normę. Dlaczego dokładnie 28 metrów?
Ponieważ przepisy bezpieczeństwa są znormalizowane, w domach wyższych niż 28 metrów wymagana jest koordynacja z Ministerstwem ds. Zagrożeń i innymi obiektami.
Zobaczmy jeszcze dwa dokumenty. SP 60.13330.2012 „Ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja” i SP 41-108-2004 „Ogrzewanie mieszkań w budynkach mieszkalnych za pomocą gazowych generatorów ciepła” - prawie bezpośrednio stwierdzono, że nie ma ograniczeń w zgazowaniu wielopiętrowych budynków mieszkalnych na 5, 10, 11 piętrach lub wyższych.
Teoretycznie jest to oficjalnie autoryzowane i być może na poziomie legislacyjnym, jeśli deweloper przeprowadzi odpowiednie zatwierdzenia i wszystkie warunki zostaną spełnione.
Gazyfikacja jest oficjalnie dozwolona w każdym domu na poziomie legislacyjnym. Ale to nie znaczy, że każdy dom można łatwo zgazować w dowolnym momencie.
Ale w praktyce realizacja planu jest problematyczna, chociaż jest to całkiem możliwe, zwłaszcza że pozwalają na to nowoczesne możliwości techniczne.
Ogromna liczba niuansów wciąż często nie pozwala na budowę wieżowców z zaopatrzeniem w gaz.
Główny gaz w wieżowcu
Z reguły takie prace są przeprowadzane na etapie projektowania wieżowca. Jednak programiści bardzo niechętnie wdrażają tę procedurę. I własnie dlatego? Przyjrzyjmy się na początek, jak główny gaz wchodzi do mieszkań.
Z sieci dystrybucyjnej paliwo dostaje się do systemu gazociągu. Z tego już trafia do konsumentów za pośrednictwem oddziałów. Przewodzenie gazu w zwykłym budynku mieszkalnym jest dalekie od zawsze z powodu przeciążenia linii.
Konieczne jest ominięcie najbliższego wejścia do rur gazowych, często nawet do sąsiedniej sieci abonenckiej, ponieważ możliwości rurociągu nie są nieograniczone i prawie niemożliwe jest dostarczanie gazu do gęsto zaludnionych obszarów pod presją wymaganą przez prawo z pozycji pojedynczej linii.
Według TU, omijając przeszkody w zaopatrzeniu w paliwo, czasami trzeba zapłacić dosłownie miliony. A potem budynek mieszkalny, a nawet wieżowiec. Wyobraź sobie liczbę subskrybentów. Oznacza to, że w celu zapewnienia gazu dla jednego takiego domu może być wymagana osobna linia magistralna.
Główny system zasilania gazem podczas budowy zwykle nie jest obliczany dla każdego właściciela MKD, a jedynie na podstawie liczby możliwych abonentów. Dlatego w przypadku MKD w gęsto zaludnionych miastach konieczne jest zapewnienie dodatkowej linii, która jest kosztowna w funduszach
Ale to nie wszystko „pułapki”. W dokumentach regulacyjnych, w tym we wspomnianym wyżej joint venture wprowadzonym 6 czerwca, istnieje szereg złożonych wymagań technicznych.
Aby wprowadzić gaz do budynku, należy przestrzegać następujących warunków:
- Obecność 2 izolowanych pomieszczeń do rozwoju struktury oddziałów.
- Specjalny system wentylacji i wyciągu, który może usuwać produkty wydobywcze ze wszystkich mieszkań.
- Sufity korytarzy o wysokości nie mniejszej niż 1,6 m, o wysokim stopniu odporności ogniowej.
- Projekt budynku, umożliwiający montaż pionów w kuchni i na klatkach schodowych.
- Duża liczba zaworów w każdej sekcji sieci.
- Urządzenia wysokociśnieniowe i ich regulacja w celu zapewnienia wysokiej jakości dostaw gazu do mieszkań.
- Wyposażanie okien, w których znajduje się sprzęt gazowy, w łatwą do usunięcia konstrukcję szklaną.
- System kontroli gazu w piecach i kotłach.
- Awaryjne powiadomienie o wysyłce.
- Kotły wytwarzają moc ponad 50 kW wyłącznie w izolowanych pokojach mieszkania.
- Obecność czujników gazu z systemem odcinania gazu.
Ponadto ten sam „przepis techniczny dotyczący bezpieczeństwa domowych urządzeń gazowych”, ale tym razem, nie wspominając o uchwytach na gaz i instalacjach balonowych, wymaga dostarczania tylko do tych budynków, których poziom zapewni praktyczną możliwość eliminacji pożarów.
Jednocześnie istnieje milcząca rezerwacja, która pozwala również na wyposażenie lokalnego systemu przeciwpożarowego.
System kontroli gazu odcina dopływ gazu do pieca, gdy płomień palnika zostanie osłabiony. Działa na zasadzie zaworu odcinającego, podobnego do tego instalowanego w kotłach gazowych
Tak więc częściowa dostawa wieżowca jest prawie niemożliwa, a ostateczny koszt pracy przy pełnym zaopatrzeniu w gaz, nawet na etapie projektowania, będzie wydawał się wygórowany.
Eksperci twierdzą, że wykonywanie takich prac jako części konwencjonalnego wieżowca jest po prostu nieopłacalne i technicznie trudne.
Jakie jest niebezpieczeństwo zgazowania?
Co to jest skroplony gaz domowy? Jest to mieszanina propanu i butanu, która nie ma koloru ani zapachu. Kiedy mówimy „pachnie gazem”, technicznie popełniamy błąd, ponieważ samo paliwo nie ma aromatów.
Dodaje się do niego środek zapachowy - merkaptan etylu, który ma charakterystyczny nieprzyjemny zapach w porównaniu do zepsutych jaj lub nawet czerstwego mięsa. Jest to konieczne, aby osoba mogła określić wyciek w czasie za pomocą zapachu.
Gaz płynny, jak pamiętamy z lekcji chemii, jest cięższy od powietrza. W przypadku wycieku „najpierw spływa” do piwnicy, wypełniając je. Ponadto w rzeczywistości od 5 do 15% objętości gazu w pomieszczeniu może łatwo wywołać zatrucie u ludzi, a nawet pożar / wybuch.
Liczba domów zgazowanych rośnie z każdym rokiem. A wraz z nimi liczba ofiar wybuchów gazu domowego. W 2018 r. W kraju było 12 sytuacji nadzwyczajnych, z poważnymi konsekwencjami, a to tylko 3 miesiące.
Ogromna liczba poważnych tragedii miała miejsce w budynkach mieszkalnych i na 2019 r. Z powodu niewłaściwego obchodzenia się z gazem lub złego stanu technicznego przewodów paliwowych.
31 grudnia 2018 r. W wyniku wybuchu gazu w Magnitogorsku zniszczono 35 mieszkań. Zginęło 39 osób, w tym 6 dzieci
Eksplozja, nawet w parterowym prywatnym domu, zabija życie i powoduje poważne szkody. A tutaj jest wieżowiec z tysiącami mieszkańców i gości. Co więcej, wysoka konstrukcja ze wspólnym systemem sufitowym, którego zawalenie jest zakończone, może wywołać nawet niewielką falę uderzeniową.
Innym powodem, dla którego władze wprowadziły szereg ograniczeń, które utrudniają gazyfikację, jest problem technicznej możliwości ratowania obywateli mieszkających powyżej 11 pięter. Ci ludzie są faktycznie skazani na wybuch średniej mocy. Nawet jeśli cudem przeżyją, pod gruzami dużej budowli, aby je znaleźć przy życiu, szczególnie w zimnych porach roku, nie ma szans.
Projekty zakazujące zgazowania wieżowców
Po zniesieniu SNiP w 2003 r., Który nakazywał zakazy i ograniczenia wysokości urządzeń gazowych, wiele budowli i działów próbowało je ponownie wprowadzić, szczególnie po serii wybuchów.
Pod koniec 2017 r.Rostekhnadzor złożył taką propozycję, zachęcając do myślenia o elektryfikacji. Podobne próby podjęli również deputowani Sprawiedliwej Rosji. Inicjatorzy proponują wprowadzenie weta przynajmniej w nowych budynkach, nawet jeśli pozostawiają gazyfikację w już wybudowanych domach z wymianą pieców na urządzenia o maksymalnej ochronie przed gazem.
Jest to jednak mało prawdopodobne. Prawie wszystkie tragedie związane są z czynnikiem ludzkim, zdolność techniczna w pełni pozwala na bezpieczne korzystanie z urządzeń gazowych w wieżowcach.
Kuchenki elektryczne są uważane za bezpieczniejsze niż sprzęt gazowy dla mieszkańców MKD.Ale wielu nie spieszy się z porzuceniem gazu. Były nawet żarty takie memy, że nie można usmażyć steku z wysokiej jakości elektrycznością
Chociaż wiele osób rozumie, że poleganie na adekwatności swoich sąsiadów i systemie bezpieczeństwa instalacji gazowych nie zawsze jest wskazane. Zdarzają się przypadki, gdy niektórzy mieszkańcy budynków mieszkalnych próbują odmówić przyjęcia gazu, ale nie zawsze spełniają swoje żądania z różnych powodów, takich jak na przykład złe okablowanie, nieodpowiednie dla pieców elektrycznych.
Okazuje się, że miecz obosieczny. Z jednej strony trudno jest zgazować budynek, z drugiej strony jest już wyposażony w taki sprzęt - naelektryzować.
Po serii krajowych wybuchów gazu w kraju, w wielu regionach zaczęto sprawdzać sieci dystrybucji:
Technologia nie stoi w miejscu, organizacje dostarczające zasoby zyskują coraz więcej możliwości realizacji najbardziej śmiałych projektów. Jeszcze przed 2011 rokiem trudno było założyć, że „niebieskie paliwo” pojawi się kiedykolwiek w mieszkaniach powyżej 11. piętra. A dziś nie ma żadnych ograniczeń.
I chociaż projekt nadal wydaje się surowy i technicznie źle przemyślany, możemy śmiało powiedzieć, że minie kolejne kilka lat, a mieszkańcy wieżowców będą mogli korzystać z gazu wszędzie, a nie tylko w rzadkich, drogich projektach.
A jak myślisz, na jaką podłogę powinien zgazować dom - jak w starych standardach do 5-11 lub bez ograniczeń? Może pojawią się tutaj goście z wieżowców już wyposażonych w gaz i podzielą się swoimi doświadczeniami? Napisz swoje pytania i opinie w komentarzach, a także weź udział w dyskusji tego materiału.