Wraz z rozwojem przemysłu chemicznego wiele struktur metalowych zastąpiono ich analogami z polimerów. Podczas budowy poszczególnych niskich budynków priorytetem staje się montaż plastikowych kanałów wentylacyjnych. Ich właściwości techniczne i zalety technologiczne zapewniają przewagę nad poprzednio używanymi opcjami.
Niewytrenowana osoba powie, że tworzywo sztuczne uwalnia toksyczne substancje do powietrza, dlatego jest szkodliwe dla zdrowia. Aby upewnić się, że tak nie jest, a nowoczesne materiały polimerowe mają europejskie certyfikaty jakości i bezpieczeństwa, ten artykuł pomoże.
Omówimy specyfikę systemu wentylacji urządzenia z rur polimerowych. Przedstawimy Ci asortyment i podamy zalecenia dotyczące wyboru. Niezależni mistrzowie domu z nami znajdą informacje na temat opcji okablowania i metod połączeń.
Materiały do produkcji rur z tworzyw sztucznych
Na rynku budowlanym oferowane są rury wentylacyjne z kilku rodzajów materiałów polimerowych.
Oferowany konsument:
- Rury PCV może pracować w zakresie temperatur od -30o do +70o Celsjusz. Stosowane są głównie w budownictwie domowym i mieszkalnym do ogrzewanych i chłodnych pomieszczeń. PVC - niepalny, termoplastyczny materiał, temperatura topnienia 165-200 stopni. Dobry dielektryk. Wewnątrz ma gładką powierzchnię. Słabo toleruje mrozy, w temperaturze 15oponiżej zera traci swoje właściwości.
- Kanały wentylacyjne PTFE (PTFE) posiadają wysoką odporność na ciepło, wytrzymują ciepło do 260o Celsjusz. Kanały powietrzne służą do transportu mieszanin powietrznych o wysokiej zawartości składników kwasowych i zasadowych. Ftoroplast jest stosowany w przemyśle do produkcji sieci wentylacyjnych o wysokiej wytrzymałości.
- Kanały wykonane z polipropylenu (PP) wyróżniają się przystępną ceną, są dobrze odporne na agresywne składniki powietrza: kwasy, zasady.
- Rury z polietylenu (PE lub LDPE, HDPE) Charakteryzują się lekkością, elastycznością, elastycznością, ale słabo wytrzymują ujemne temperatury. Materiał ma charakter neutralny, nie wchodzi w interakcje nawet z kwasami. Polietylen nie emituje szkodliwych substancji, jest uważany za całkowicie nieszkodliwy.
Rury wykonane z polietylenu mają długą żywotność. Gładkie powierzchnie wewnętrzne praktycznie nie mają oporu dla przepływających wzdłuż nich prądów powietrza.
Kraje europejskie uznały PP za materiał przestarzały technicznie. W rosyjskiej sieci dystrybucyjnej nadal można kupić kanały polipropylenowe.
Rury polipropylenowe są stosowane w rurociągach do transportu gazów korozyjnych powodujących korozję metali.
Zakup produktów z tego materiału w budynku mieszkalnym będzie uzasadniony do wykorzystania w pomieszczeniach gospodarczych lub przy braku środków budżetowych.
Asortyment według wielkości i kształtu przekroju
Najpopularniejsze kanały PVC w budownictwie mieszkaniowym są dostępne w dwóch wersjach:
- okrągły o średnicach przekroju 100 mm, 125 mm, 150 mm, 200 mm;
- prostokątny o wymiarach przekroju 55 × 110 mm, 60 × 122 mm, 60 × 204 mm.
Wydajność okrągłych kanałów wentylacyjnych rośnie wraz ze wzrostem średnicy.Wydajność rury o średnicy 125 mm jest 1,5 razy wyższa niż rura o średnicy 100 mm, a rura o średnicy 150 mm powyżej „setki” jest już trzy razy.
Rur PCV nie można stosować do transportu powietrza o temperaturze większej niż 50 stopni Celsjusza. Średnica kanału nie może być mniejsza niż średnica wylotu kanału. W przeciwnym razie przepustowość kanału zostanie zmniejszona.
Kanał okrągły 100 mm ma taką samą wydajność jak skrzynka kanałowa 55 × 110 mm. Okrągły kanał 125 mm i prostokąt 60 x 204 mm są praktycznie równoważne przepustowości powietrza.
Dostępna jest okrągła rura 200 mm bez szerokiej gamy części łączących. Kanał powietrzny o przekroju prostokątnym 90 × 220 mm odpowiada okrągłej rurze o średnicy 150 mm, ale rzadko jest stosowany w praktyce ze względu na wysoki koszt.
Aby zyskać wiarygodność wśród deweloperów prywatnych domów z rur z tworzyw sztucznych, pomogły takie niezwykłe cechy, jak:
- zdolność do pochłaniania hałasu i ciepła;
- idealnie gładka powierzchnia umożliwiająca przepływ powietrza przez kanał z dużą prędkością;
- brak korozji, co umożliwia układanie rur w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności;
- obojętność na agresywne wpływy, zapewniająca długotrwałe działanie;
- ściany traktowane antystatycznie, zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrycznych, kurz osadzający się w kanale;
- wystarczająca wytrzymałość i niewielka waga;
- Prosty i zrozumiały proces montażu powiększonych węzłów i systemów przestrzennych;
- produkcja części zgodnie z GOST i TU z uzyskaniem certyfikatów zgodności z wymogami sanitarnymi i higienicznymi;
- stosunkowo przystępna cena.
Wśród wad rur PCV można wymienić niską ognioodporność, strach przed zamarzaniem i potrzebę obróbki antystatycznej.
Sztywne kanały są wytwarzane przez odlewanie i zestalanie w szalunku odlewniczym. Grubość ścianki kanału wynosi co najmniej 3 mm. Rury można kupić w dowolnym supermarkecie lub od producentów, z których najbardziej znanymi są: ERA, VENTS, Eco-Trade
Biały kolor plastiku doskonale harmonizuje z elementami dekoracji pokoju, często kanały powietrzne są ukryte za płytą kartonowo-gipsową z późniejszą dekoracją.
Mała wysokość kanałów polimerowych pomaga zmniejszyć przestrzeń między płytą podłogową a sufitem podwieszanym. W ten sposób utrzymuj akceptowalną wysokość pomieszczenia i jego kubaturę.
Urządzenie wentylacyjne wykonane z rur polimerowych
Z zastrzeżeniem pewnych zasad montaż kanałów PVC jest szybki i łatwy. Istotną rolę w tym odgrywają metody łączenia poszczególnych części. Oferowany jest ogromny wybór części łączących: kątowniki, łuki, trójniki, zaślepki. Jeśli jedna część zawiedzie, łatwo ją zdemontować i wymienić na nowy element.
Zastosowanie schronów termoizolacyjnych
W nieogrzewanych pomieszczeniach kanały polimerowe są owinięte materiałami izolacyjnymi. W przeciwnym razie rury zostaną pokryte szronem w zimie.
Jako grzejnik stosuje się:
- spieniony polietylen, z jednej strony powleczony folią, z drugiej pokryty klejem;
- warstwa gumy z tymi samymi powłokami, materiał ten jest znacznie droższy niż pierwszy.
Przed izolacją termiczną powierzchnia kanału jest oczyszczana z kurzu i brudu. Szwy są uszczelnione specjalną taśmą foliową.
Izolacja termiczna wykonana ze spienionego polietylenu jest obojętna na szkodliwe skutki. Jest prezentowany w sieci handlowej w formie zszytej i niezszytej. Pierwsze nie ma dodatkowych wiązań molekularnych i jest mniej trwałe niż drugie
Usieciowany polietylenowy izolator ciepła jest wytwarzany przy użyciu specjalnej technologii, która tworzy liniowe i poprzeczne wiązania molekularne. Materiał jest bardzo trwały, elastyczny, nie traci kształtu po ściśnięciu.
Izolacja termiczna z gumy piankowej ma mikroporowatą strukturę. Materiał jest odporny na agresywne środowiska, doskonale zatrzymuje ciepło.Ma warstwę folii, która zapobiega utracie ciepła, zapewnia izolację akustyczną. Dzięki wysokiej temperaturze zapłonu chroni materiały łatwopalne przed ogniem.
Płyty z wełny mineralnej służą do izolacji termicznej wolumetrycznych kanałów powietrznych, szczególnie podczas układania dróg na ulicy.
Prace projektowe i przygotowawcze
Przed rozpoczęciem prac projektowych należy zdecydować o wyborze systemu wentylacji.
Jest trzech rodzajów:
- nawiew i wywiew z cyrkulacją powietrza dzięki naturalnej grawitacji;
- nawiew i wywiew z mechaniczną motywacją do przepływu strumieni powietrza;
- połączone za pomocą pierwszego i drugiego typu.
Naturalna cyrkulacja powietrza zależy od warunków pogodowych. W gorącym sezonie, gdy temperatura w domu i na ulicy jest wyrównana, konieczne jest włączenie siły cofającej ze względu na instalację wentylatorów elektrycznych w kanałach. W sprzedaży dostępne są urządzenia przeznaczone do instalacji w systemie wentylacyjnym wykonanym z tworzywa sztucznego polimerowego.
Podczas tworzenia naturalnej wentylacji wentylatory i silniki elektryczne nie są instalowane w systemie, co znacznie obniża koszty instalacji i obsługi urządzeń. Mechaniczna wentylacja zainstalowana na poddaszu równomiernie rozprowadza świeże powietrze w całym domu, podgrzewając je w rekuperatorze z powodu ciepła wychodzącego strumienia powietrza
Instalacja odbywa się zgodnie z wcześniej opracowanym projektem wentylacji. Złożona struktura kompleksu wentylacyjnego będzie wymagała skontaktowania się z profesjonalnymi projektantami, którzy powiedzą ci, jak złożyć plastikowy system wentylacyjny.
Aby dokładnie obliczyć powierzchnię kanałów powietrznych i ich lokalizację, musisz mieć pewien zestaw wiedzy. Weź pod uwagę ustalone standardy i wykonaj obliczenia zgodnie z określonym algorytmem.
Osoba, która jest w stanie samodzielnie przestudiować podstawowe normy i zasady projektowania, może samodzielnie wykonać rysunki robocze prostej jednostki wentylacyjnej.
Obliczanie przekroju przewodów
Aby obliczyć parametry elementów systemu wentylacji, należy kierować się instrukcjami SP 54.13330, SP 60.13330, SanPiN 2.1.2.2645.
W celu niezależnego określenia wielkości i liczby kanałów, wentylatorów i ich mocy najłatwiej jest obliczyć parametry przy użyciu natężenia przepływu powietrza na 1 km kw. m. powierzchnia domu, równa 3 metrom sześciennym. m / godz. Jednocześnie nie bierze się pod uwagę tempa wymiany powietrza i liczby osób
Proponowane są trzy metody liczenia:
- według liczby pełnych obrotów powietrza w pomieszczeniu przez 1 godzinę;
- zgodnie z wymogami sanitarnymi;
- przez całkowitą powierzchnię pokoi.
Wielokrotność wymiany powietrza w salonach - 1 raz / godzinę.
Kuchnia z gazem 4 palniki - 90 m3/ godzina plus dodatkowe 100 m3/godzina.
Kuchnia z kuchenką elektryczną - 90 m3/godzina.
Łazienka, toaleta - 25 m3/godzina.
Pokój z kotłem na paliwo stałe - 1 + 100 m3/godzina.
Kotłownia z jednostką gazową - 3 + objętość powietrza do spalania paliwa.
Algorytm obliczania przepływu powietrza
Aby określić średnice kanałów, określa się standardowe godzinowe natężenie przepływu powietrza dla każdego pomieszczenia oraz, ogólnie rzecz biorąc, wpływ i odpływ w systemie:
- Objętość powietrza w każdym pomieszczeniu będzie równa jego kubaturze. Aby to ustalić, pomnóż długość pokoju przez szerokość i wysokość.
- Weź pod uwagę standardowe wartości przepływu powietrza dla każdego pomieszczenia i określ godzinowy przepływ powietrza.
- Wyniki są zaokrąglane w górę i podsumowywane osobno dla przepływu powietrza i jego usuwania.
- Utrzymanie równowagi wlotu i wylotu powietrza jest podstawą obliczeń.
- Uzyskane całkowite godzinowe natężenia przepływu powietrza są wykorzystywane do określenia wymiarów głównych kanałów nawiewnych i wywiewnych.
- Ustaw wymaganą prędkość powietrza - 3-4 m / s.
- Ze schematów w przewodnikach normatywnych znajdź żądaną średnicę rury.
- Przy specjalnych stołach można znaleźć pudełko o równoważnej sekcji.
Rysunki robocze i schemat pokażą, jak złożyć plastikowy system wentylacyjny zgodnie z zaprojektowaną mocą. Wykonuj niezależnie zgodnie z obliczeniami.
Zgodnie z rysunkami określa się całkowitą długość przewodów, liczbę odcinków prostych, zwojów, wymagane trójniki, łączniki i łączniki. Według szacunków zakupione są wentylatory, filtry i zawory zwrotne.
Zanotowano konkretne lokalizacje kanałów wentylacyjnych, narysowano linie osiowe, zaznaczono punkty mocowania kanałów. Obecność rysunków zapewnia dokładne oznaczenie przejścia kanałów wentylacyjnych, wykrawania otworów w ścianach i sufitach.
Łączenie armatury i zainstalowanego sprzętu
Aby połączyć proste części z przestrzenną rozgałęzioną siecią, stosuje się typowe łączniki:
- Sprawdź zawory;
- trójniki - łącznik z trzema otworami, łączy dwie części głównego kanału, boczna gałąź jest podłączona do trzeciego wyjścia;
- krzyże - do połączenia dwóch bocznych gałęzi;
- adaptery z okrągłej rury do prostokątnej, z jednego rozmiaru na drugi;
- kolanka do obracania kanału wentylacyjnego;
- złącza;
- czapki i kraty.
Zawór zwrotny w kanałach wentylacyjnych kontroluje ruch powietrza w pożądanym kierunku. Nie pozwala na pojawienie się ciągu wstecznego. Konstrukcja zaworu zwrotnego jest bardzo prosta: ostrze otwiera się, gdy przepływ powietrza porusza się w kierunku określonym przez projekt, a gdy ruch jest odwrotny, blokuje przejście kanału.
W pełni wyposażony zestaw niezbędnych części łączących pozwala szybko i łatwo zmontować sekcje sieci wentylacyjnej. Zaleca się zakup okuć z niewielką marżą - 10-15% całości
W kanałach zasilających zainstalowane są filtry do usuwania powietrza z kurzu i drobnych zanieczyszczeń. W przypadku braku naturalnego przepływu świeżego powietrza przez okna i otwory wentylacyjne w ścianach budynku montowane są zawory powietrza nawiewanego.
Ze względu na różnicę ciśnień wewnątrz i na zewnątrz budynku powietrze uliczne dostanie się do pomieszczenia w grawitacyjnych sieciach wentylacyjnych. Jednak jej praca może zostać przerwana w lecie, gdy wyrównane zostanie ciśnienie za oknem i wewnątrz. Aby stworzyć stabilny system wentylacji, niezależnie od warunków pogodowych, wentylatory nawiewne i wywiewne są instalowane w systemie kanałów wentylacyjnych.
Aby ogrzać powietrze nawiewane w zimnych porach roku, rekuperatory są zainstalowane na poddaszu domu. Zasada ich pracy polega na przenoszeniu ciepła z usuniętego strumienia powietrza na nowo napływającą objętość powietrza.
Rekuperator oszczędza pieniądze na ogrzewaniu. Zasada działania urządzenia: powietrze wywiewane przechodzi przez wymiennik ciepła i częściowo oddaje swoją energię cieplną do wchodzącego strumienia powietrza. Jako elementy grzewcze stosuje się części z materiałów o wysokiej pojemności cieplnej.
Oddzielny kanał wylotowy jest zamontowany dla okapu z pieca. Kratki wentylacyjne w pokojach są wyposażone w zawory zwrotne. Proces technologiczny przeprowadzony przez zespół profesjonalnych instalatorów niewiele różni się od instalowania plastikowej wentylacji własnymi rękami.
Opisaną poniżej procedurę tworzenia systemu wentylacji w prywatnym domu można uznać za przewodnik dla fanów, którzy mogą zrobić wszystko samodzielnie.
Montaż kompleksu wentylacyjnego z rur polimerowych
Na etapie przygotowawczym cały asortyment części jest przygotowywany zgodnie ze specyfikacją projektową. W przypadku ubezpieczenia zwiększ podaż łączników i elementów złącznych o 10 procent.
Będziesz potrzebował prostego zestawu narzędzi:
- do cięcia rur i przewodów z tworzyw sztucznych piła do metalu lub drewna, w celu przyspieszenia pracy - mała piła „bułgarska”;
- stempel do wiercenia otworów w ścianach i sufitach;
- papier ścierny, klej, uszczelniacz, taśma montażowa;
- taśma miernicza, marker;
- Śrubokręt.
Rozpocznij pracę od montażu powiększonych jednostek z wykorzystaniem całego arsenału armatury. Głównym elementem montowanych modułów i kanałów jest kanał lub rura prostoliniowa o typowych rozmiarach. Okrągłe rury i prostokątne skrzynki wykonane z PVC mają długość w zakresie od 0,35 do 2,5 metra.
Aby płynnie ciąć na powierzchni pudełka lub rury, narysuj dokładnie linię cięcia. Możesz użyć narzędzia laserowego. Piłowanie ściśle według zamierzonej linii. Po cięciu gładkie końce pozostają bez zadziorów i szorstkości.
Duża sekcja jest nakładana na ścianę lub sufit, wyjaśnij wiązanie, punkty mocowania i zamocuj w pozycji projektowej.
Podczas instalacji rurowej należy pamiętać, że każdy kąt obrotu zmniejsza wydajność systemu. Im mniejsza całkowita długość przewodów, tym wyższa ich wydajność. Do układania kanałów w prywatnym domu lepiej jest używać prostych części o długości 2,5 metra, aby nie robić niepotrzebnych połączeń.
Prędkość powietrza w kanałach o okrągłym przekroju jest wyższa niż w kanałach prostokątnych. Aby zaoszczędzić miejsce, często używają płaskich pudełek.
Aby zabezpieczyć się przed tworzeniem się kondensatu, w rurach wykonuje się otwory drenażowe. Aby usunąć krople rosy, kanały poziome dają nachylenie 0,01-0,015.
Okap kuchenny jest podłączony do kanału wywiewnego za pomocą przejściówki z okrągłej na prostokątną. Punkt połączenia jest uszczelniony silikonowym mastyksem.
Okap powinien znajdować się blisko wylotu kanału wydechowego, zmniejszając w ten sposób straty w szybkości usuwania oparów kuchennych. Zalecana średnica przewodu wydechowego wynosi 125 mm. Wydajność instalacji wydechowej wynosi około 200-300 metrów sześciennych / godzinę. Wysokość okapu od powierzchni kuchenki elektrycznej - 65-75 cm, gaz - 75-80 cm
Aby przejść przez ścianę, kanał umieszcza się w tulei. Wyjścia kanałowe pokryte są ozdobnymi kratkami. Luz kanału powietrznego nie powinien przekraczać 50 mm.
Okablowanie kanałów wentylacyjnych w niskim budynku
Na przykładzie typowego budynku mieszkalnego możesz nauczyć się montować system wentylacyjny wykonany z tworzywa sztucznego PVC.
W dwupiętrowym domku ze standardowym zestawem pokoi konieczne jest ułożenie jednego pionowego kanału wylotowego z trójnikami, aby połączyć boczne wyloty z salonami. Za pomocą tego plastikowego kanału duszne powietrze z sypialni i salonu zostanie przetransportowane na strych.
W pobliżu ten sam kanał zasilający schodzi ze strychu na pierwsze piętro wraz z okablowaniem gałęzi bocznych wzdłuż stref doprowadzania świeżego powietrza, aby zastąpić zdalny.
Do kuchni są dwa kanały:
- oddzielny kanał wylotowy do wyciągania nad piecem, prowadzącym z pierwszego piętra na strych;
- konwencjonalny kanał wydechowy.
Autonomiczne kanały wyciągowe są wciągane do łazienek w celu usunięcia oparów z łazienki i powietrza z toalety.
Okap jest połączony z kanałem wentylacyjnym za pomocą trójnika i zaworu zwrotnego z osią przesuniętą. Kiedy okap jest wyłączony, zawór jest otwarty, powietrze do kanału z kuchni jest usuwane za nim. Gdy okap jest włączony, zawór zamyka wlot, opary kuchenne nie dostają się do pomieszczeń
Asortyment kształtek do przewodów z tworzywa sztucznego ma okrągłe plastikowe uchwyty do mocowania rur na płaskiej powierzchni.
W przypadku pudeł zapewniono prostokątne mocowania o odpowiednich rozmiarach.
Proces instalacji:
- w ścianie lub suficie wierci się otwór:
- za pomocą kołków i śrub zamocuj uchwyty lub wsporniki.
Plastikowe zapięcia działają jak zatrzaski, ściśle zaciskając stały element. Jako mocowania do sufitu można zastosować metalowe zawieszenia do suchej zabudowy.
Na kanałach biegnących pod sufitem instalowane są również trójniki i kolana do dostarczania lub usuwania powietrza z różnych obszarów budynku mieszkalnego.
Wszystkie kanały są wyświetlane na poddaszu i tam, za pomocą elastycznych okrągłych kanałów, są podłączone do jednostki wewnętrznej systemu. Adaptery do mocowania okrągłych rur poddasza są umieszczone pod sufitem ostatniej podłogi.
Zaleca się uszczelnienie wszystkich połączeń silikonowym środkiem uszczelniającym, aby zapobiec utracie powietrza. Jeśli skrzynki są zamknięte sufitem podwieszanym, wszystkie połączenia są dodatkowo uszczelniane taśmą montażową. Uchwyty do zawieszania są przykręcane do sufitu za pomocą wkrętów samogwintujących i kołków
W zależności od wybranej metody wentylacji na poddaszu umieszczają jedno potężne urządzenie, które zapewnia wywiew i przepływ powietrza w całym domu, lub wentylatory są umieszczone w każdym kanale.
Na zimnym poddaszu rury są koniecznie izolowane. Wysokość kanałów wentylacyjnych w stosunku do kalenicy określa się w następujący sposób: na rysunku pozioma linia jest rysowana z kalenicy, inna belka jest od niej wyciągana w górę o 10 stopni. Będzie to wysokość roszczeń rur odpowietrzających. Jeśli odległość od kalenicy do rury wentylacyjnej jest mniejsza niż 150 cm, wznosi się ponad kalenicą o 50 cm.
Uszczelniacz silikonowy jest biały, po wyschnięciu zachowuje elastyczność. Aby uzyskać bardziej niezawodne uszczelnienie, użyj taśmy metalowej.
Dla lepszej cyrkulacji powietrza w drzwiach poniżej pomieszczeń pozostaw wolną przestrzeń.
Metody łączenia rur z tworzyw sztucznych
Rury polimerowe są ze sobą połączone na kilka sposobów:
- za pomocą tulei włożonej lub włożonej do rury;
- złączki termistorowe wykonane ze specjalnego polietylenu z metalową spiralą;
- zgrzewanie doczołowe przy użyciu sprzętu spawalniczego.
Termistory ogrzewane są prądem elektrycznym, polimer topi się i uzyskuje się złącze spawane o wysokim stopniu szczelności i wytrzymałości.
Za pomocą lutownicy z tarczowym elementem grzejnym końce rur polimerowych ogrzewa się do stanu stopionego. Następnie są związane z pewnym ruchem. Po zestaleniu w strefie spoiny powstaje praktycznie monolityczna struktura
Podczas zgrzewania doczołowego powierzchnie z tworzywa sztucznego są mocno dociskane do każdego elementu grzejnego, a następnie łączone pewnym ruchem. Na wyjściu uzyskuje się spoinę, która nie jest gorsza od materiału podstawowego.
Podczas samodzielnego montażu zaleca się stosowanie najprostszej opcji dla sprzęgieł - sprzęgieł. Aby je zainstalować, potrzebujesz lutownicy do rur polimerowych, tak zwanego „prasowania”. W przypadku pracy jednorazowej bardziej praktyczne jest jej wynajęcie.
Wymagania prawne dotyczące układania rur wentylacyjnych
Zgodność z wymogami prawnymi dotyczącymi łączenia kanałów ze ścianami i sufitami, między sobą, z urządzeniami użyteczności publicznej pozwoli na instalację bez problemów i problemów z fachową akceptacją pracy.
Odległość między mocowaniami wynosi nie więcej niż jeden metr. Kontakt z metalowymi częściami podwieszanego sufitu jest wykluczony, aby hałas i wibracje nie były do niego przenoszone.
Moc wentylatora wyciągowego zainstalowanego w pomieszczeniach domu można określić na podstawie objętości pomieszczenia i szybkości wymiany powietrza
Odchylenie pionowe kanału jest dozwolone nie więcej niż 2 mm na 1 metr rury.
Minimalna odległość od mediów wynosi 250 mm. Przed okablowaniem - co najmniej 300 mm.
Najmniejsza odległość między dwoma okrągłymi kanałami wynosi 250 mm. Połączenia wtykowe są umieszczone w odległości co najmniej 100 mm od miejsc przejścia przez ściany i podłogi.
Dozwolone jest łączenie kanałów łazienki, toalety, pomieszczeń technicznych z instalacją zaworów zwrotnych.
W przypadku kotłów grzewczych i kominka stosowanie rur z tworzyw sztucznych jest zabronione.
Montaż plastikowych elementów w duże bloki i struktury przestrzenne jest możliwy nawet dla niedoświadczonego mistrza z minimalnym zestawem narzędzi.Dotyczy to systemów wentylacyjnych z naturalną cyrkulacją powietrza bez instalacji specjalnego złożonego sprzętu i jednostek automatyki.
W przypadku budowy złożonego systemu z instalacją urządzeń wentylacyjnych, jednostek odzysku, jednostek sterujących może być konieczne skorzystanie z pomocy instalatorów z organizacji specjalizującej się w montażu systemów wentylacji i ogrzewania.
W każdym systemie, nawet najprostszym, ważne jest dokładne obliczenie parametrów, obecność rysunków roboczych lub schematów umieszczania i mocowania kanałów powietrznych oraz instalacji urządzeń wentylacyjnych.
Film wyraźnie pokazuje, jak układane są kanały wylotowe i doprowadzające w kuchni i łazienkach. Pokazane są miejsca instalacji zaworów zwrotnych i wentylatorów elektrycznych. Wyjaśnił potrzebę ich instalacji:
Podsumowując, możemy powiedzieć, że lista zalet rur polimerowych znacznie przewyższa ich wady. Jest to decydujący moment w wyborze materiału do instalacji systemu wentylacyjnego.
Łatwość budowy, ujednolicenie części i prosta instalacja sprawiły, że przewody z tworzywa sztucznego znalazły się na czele w wyposażeniu niskich budynków mieszkalnych, domowych i technicznych oraz niskich budynków użyteczności publicznej.
Opowiedz nam o tym, jak zainstalowałeś plastikowe kanały we własnym domku lub w wiejskim domu, jak zbudowałeś kanał do podłączenia okapu w kuchni. Udostępniaj funkcje technologiczne, które mogą być przydatne dla odwiedzających witrynę. Proszę zostawić komentarz w formularzu blokowym poniżej.